သင္ပင္စင္စားၿပီျဖစ္ေစ၊ အလုုပ္လုုပ္ေနေသးသည္ျဖစ္ေစ၊ အသက္ ၆၀
နီးသူတိုုင္း ဒီစာေလးေတာ့ ဖတ္ၾကည့္ေစခ်င္ပါတယ္။
၁။ ေရဆိုုတာ အစုုန္ပဲစီးဆင္းပါတယ္၊ အဆန္ စီးဆင္းရိုုး မရိွပါ။ သားသမီးမ်ား
ကိုု အနားမွာ တစ္သက္လံုုးေခၚထားဖိုု႔အားမထုုတ္သင့္ပါ။ သူတိုု႔မွာ ေယာ့ကၡ
ထီး ေယာ့ကၡမ ေတြရိွပါေသးတယ္။
သူတိုု႔ အလုုပ္ေတြ ရိွေသးတယ္။ သူတိုု႔ဘ၀တက္လမ္းအတြက္ သူတိုု႔
ရုုန္းကန္ရေသးတယ္။ သူတိုု႔သားသမီး
နဲ႔ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေနခ်င္ၾကေသးတယ္။
၂။ ဒီအခ်ိန္မွာ သားသမီးအေပၚခ်စ္တယ္ဆိုုရင္ သူတိုု႔ကိုု ျပႆနာ
ေလွ်ာ့ေပးပါ။ စိတ္သေဘာထား ႀကီးေပးပါ။ စိတ္ေပ်ာ္ေအာင္ေနေပးပါ။
က်န္းမာေအာင္ဂရုုစိုုက္ပါ။အျပစ္တင္တာ၊ ညည္းတြားတာ ေရွာင္က်ဥ္ပါ။
ျဖစ္ႏိုုင္ရင္ လက္ျဖန္႔မေတာင္းရပါေစနဲ႔။
၃။ အသက္ႀကီးလာရင္သံုုးဖိုု႔၊ေဆးကုုဖိုု႔
အိုုစာေတာ့ လံုုလံုုေလာက္ေလာက္ ခ်န္ထားသင့္ပါတယ္။ အေမြအကုုန္လံုုး
မခြဲေပးသင့္ပါ။ကေလးနားျပန္ေတာင္းရင္လြယ္ကူတဲ့ကိစၥေတာ့ မဟုုတ္ပါ။
၄။ ပိုုင္ဆိုုင္မႈေလွ်ာ့၀ယ္ပါ။ အသံုုးအေဆာင္ေလွ်ာ့၀ယ္ပါ။ပစၥည္းမ်ားေလ
၀န္ထုုတ္၀န္ပိုုး မ်ားေလ ျဖစ္တယ္။
၅။ အိမ္ပုုန္းမလုုပ္ပါနဲ႔၊ လမ္းမ်ားမ်ားေလွ်ာက္ေပးပါ။မနက္တိုုင္းမွာ ေလ့က်င့္
ခန္းလုုပ္တဲ့ အဖြဲ႔ေတြနဲ႔ ၀င္ေရာပါ။ အကကပါ။ ငါးစာေကြ်းပါ။အင္တာနက္
တက္တတ္ရင္ စိတ္၀င္စားတာ ၀င္ၾကည့္ပါ။ စာဖတ္ပါ။
၆။ ပင္စင္စားခါစ၊အလုုပ္မွ အနားယူခါစ က်န္းက်န္းမာမာ ရိွေနေသးေပမဲ့ တစ္
ရက္ရက္ေတာ့ သတိေမ့လာမွာပါ။ အိုုစာေၾကာင္လာမွာပါ။အဲဒီေတာ့ ရွင္းရွင္း
လင္းလင္း သတိရတုုန္း ခ်န္စရာရိွတာခ်န္၊ ခြဲစရာရိွတာ ရွင္းရွင္းလင္းလင္းျဖစ္
ေအာင္ ခြဲထားေပးလိုုက္ပါ။ သားသမီးေတြ ျပသနာနဲ႔ ေ၀းတာေပါ႔၊
၇။ ေလာကႀကီးမွာ မင္းကိုု အခ်စ္ဆံုုးဟာ မင္းရဲ႕ အိုုေဖၚပါ။ အခုုအခ်ိန္မွာ အခ်င္းခ်င္း တန္ဖိုုးထားတတ္ဖိုု႔ အေရးႀကီးဆံုုး အခ်ိန္ျဖစ္ပါတယ္။
၈။ သားသမီးမ်ားအတြက္အေကာင္းဆံုုးခ်န္ထားသင့္ခဲ့တဲ့ အေမြအႏွစ္ကေတာ့
ေမတၱာထားတတ္ျခင္း၊သေဘာထားႀကီးျခင္း၊ေျဖာင့္မတ္မွန္ကန္ျခင္း၊အလုုပ္
ႀကိဳး်ဳိးစားျခင္းနဲ႔ မွန္မွန္ကန္ကန္ ေနထိုုင္တတ္ျခင္း ဆိုုတဲ့ နာမည္ေကာင္းပါ။
သားသမီးမ်ား ေနာင္အခက္အခဲ၊အၾကပ္အတည္း ႀကံဳခဲ့ရင္ ေဖေဖဆိုုရင္ ဒီအေန
အထားမွာဘယ္လိုုတုုန္႔ျပန္မလဲ၊ ေမေမသာ ဒီလိုုႀကံဳခဲ့ရင္ ဘယ္လိုုရင္ဆိုုင္မလဲ
ဆိုုတဲ့ အေတြးမ်ဳိး သားသမီးမွာ ရွိစၿမဲပါ။
၉ ။ ေမ်ာ္လင့္ခ်က္မထားထားရင္ စိတ္ပ်က္တာေတြ နည္းပါးတာေပါ႔၊ မိမိက အိုုလာလိုု႔ မိမိရဲ႕ စိတ္ခ်မ္းသာမူကိုု သားသမီးအေပၚ ပံုုအပ္မထားသင့္ပါ။ ကိုုယ့္တတ္ႏိုုင္တဲ့ ေဘာင္အတြင္းကေနၿပီး ကိုုယ္တိုုင္ရဲ႕ အိုုဘ၀ကိုု စီမံသင့္ပါတယ္။
၁၀။ နာတာရွည္ လဲေလ်ာင္းေနတဲ့ မိဘလူနာမ်ားအတြက္ တာ၀န္ေက်ပြန္တဲ့ သားေကာင္းသမီးေကာင္း ရွားပါးပါတယ္ဆိုုတဲ့ စကားပံုုရိွပါတယ္။ အဲဒီစကားပံုုကိုု သတိရပါ။
၁၁။ ထိုုက္သင့္တဲ့ အကြာအေ၀းဆိုုတာ ေမတၱာကိုု ပိုုမိုုေႏြးေထြးေစတတ္ပါတယ္။ သားသမီးနဲ႔လည္း ထိုုက္သင့္တဲ့ အကြာအေ၀း ရိွသင့္ပါတယ္။ေမတၱာ ၀န္ထုတ္၀န္ပိုုး ေလွ်ာ့တာေပါ႔။
၁၂။ သားသမီးအေရးမွာ မဆိုုင္တာ သိပ္၀င္မရူပ္ေတာ့ဘူး၊နားထိုုင္းသင့္ရင္
နားထိုုင္းေတာ့မယ္၊ပါးစပ္ “ အ” သင့္ရင္လည္း၊ “ အ” လိုုက္ေတာ့မယ္။
၁၃။ ေလာကႀကီးကိုု သင္ပိုုင္ဆိုုင္ပါတယ္။ကြ်န္ေတာ္လည္းပိုုင္ဆိုုင္
ပါတယ္။ဒါေပမဲ့အဆံုုးမွာေတာ့ က်န္းမာၿပီးအသက္ရွည္တဲ့လူေတြက
ပိုုၿပီးပိုုင္ဆိုုင္ပါတယ္။
၁၄။ ကိုုယ့္ကိုုယ္ကိုု အခ်ိန္ပိုုေပးေတာ့မယ္။ကိုုယ္စိတ္ေပ်ာ္တဲ့ အလုုပ္ကိုု
ပိုုလုုပ္ေတာ့မယ္၊ သူမ်ားအတြက္နဲ႔ သိပ္အနစ္နာမခံေတာ့ဘူး၊ကိုုယ့္အတြက္
နဲ႔ကိုုယ္အသက္ရွင္ဖိုု႔ အခ်ိန္ျဖစ္သင့္ပါၿပီ။
၁၅။ သားေရး သမီးေရးမွာ ကိုုယ္တိုု႔ အစြမ္းကုုန္ႀကိဳးစားပမ္းစား ပ်ဳိးေထာင္
ခဲ့ၿပီးၿပီ၊ ေျမးေတြအလွည့္မွာေတာ့ အေပ်ာ္ထိန္းေလာက္ပဲ ၀န္ေဆာင္မူ
ေပးေတာ့မယ္။ မ်ဳိးဆက္ေက်ာ္ပ်ဳိးေထာင္မႈမ်ဳိး မလုုပ္ေတာ့ဘူး၊
၁၆။လူ႔ေလာကကိုုရွင္းေအာင္ျမင္တတ္ၿပီ၊လွြတ္ခ်တတ္ေအာင္ စိတ္ထားတတ္ၿပီ၊
ဘာသာေရးမွာအာရံုု၀င္စားၿပီ၊သက္ရိွသက္မဲ့ အားလံုုးအေပၚ ေမတၱာထား
တတ္ေနပါၿပီ။
Aung ko latt