ေတာင္ကိုရီးယားမွာ ထမင္းအစားနည္းလာၾကၿပီး မၾကာေသးမီက စစ္တမ္းအရ တစ္ပတ္ကို ၉.၆ ႀကိမ္သာစားတယ္လုိ႔ သိရပါတယ္။ အစိုးရဟာ ထမင္းစားသံုးမွဳျမင့္တက္လာေစဖို႔ ဆန္အေျခခံကုန္ပစၥည္းသစ္ေတြ ထုတ္လုပ္ဖုိ႔ အခုအခါ ႀကိဳးစားေနပါတယ္။
အခုေနာက္ဆံုးထုတ္လုိက္တာက ဆန္ကိုအေျခခံျပဳလုပ္ထားတဲ့ ပဲနီပါစတာျဖစ္ပါတယ္။ ေရွ႕ပိုင္းတုန္းကေတာ့ ဆန္ေပါင္မုန္႔နဲ႔ ဆန္ေခါက္ဆြဲကို ထုတ္လုပ္ထားပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ လူေတြက ဂ်ံဳကေနလုပ္တဲ့ အဲဒီလုိအစားအေသာက္ေတြကို စားေနက်ျဖစ္တာေၾကာင့္ အက်င့္ေတြကို ေျပာင္းလဲဖုိ႔ ခက္ႏိုင္ပါတယ္။
လုပ္ငန္းအခ်က္အလက္ေတြအရ မႏွစ္က ကိုရီးယားေတြဟာ ေပါင္မုန္႔၊ အသားညွပ္ေပါင္မုန္႔နဲ႔ ဂ်ံဳမုန္႔ေတြအတြက္ မႏွစ္က ၀မ္ ၆.၃ ထရီလ်ံ (စင္ကာပူေဒၚလာ ၇.၇၆ ဘီလ်ံ)ေက်ာ္ သံုးစြဲခဲ့ၿပီး ႏိုင္ငံရဲ႕ တစ္ဦးခ်င္းဂ်ံဳစားသံုးမွဳဟာ ၃၃.၆ ကီလုိဂရမ္ထိ ျမင့္တက္ခဲ့ပါတယ္။ ဆန္စားသံုးမွဳက ၆၅.၂ ကီလုိဂရမ္ျဖစ္ပါတယ္။
ဆန္စားသံုးမွဳဟာ ၁၉၇၀ ေနာက္ပိုင္းမွာ ေလ်ာ့က်ခဲ့ၿပီး အေနာက္တုိင္းရဲ႕လႊမ္းမိုးမွဳေၾကာင့္ လူေတြဟာ ေပါင္မုန္႔နဲ႔ ေခါက္ဆြဲလုိမ်ိဳး တျခားကာဘိုဟုိက္ဒရိတ္ရင္းျမစ္ေတြကို ပိုမုိလက္ခံလာၾကပါတယ္။
အိမ္ရွင္မ ဂ်န္ဆူး (၃၆ ႏွစ္)က သူ႔မိသားစု၀င္ ၄ ေယာက္ဟာ မနက္စာအတြက္ ေပါင္မုန္႔ ဒါမွမဟုတ္ ဒိန္ခ်ဥ္စားၾကၿပီး ေန႔လည္စာနဲ႔ ညစာအတြက္ ထမင္းနဲ႔ ေကာက္ႏွံအမ်ိဳးမ်ိဳးကို စားၾကတယ္လုိ႔ ေျပာပါတယ္။
“လူေတြက က်န္းမာေရးကုိ ပုိစဥ္းစားလာၿပီး ကစီဓာတ္ေတြကို ေလွ်ာ့လာတယ္၊ ထမင္းေနရာမွာ အႏွံေပါင္းစံုထည့္ၿပီး အမွ်င္ေတြ၊ အာဟာရေတြကို ျဖည့္စြက္လာတယ္” လုိ႔ သူက သည္စထရိတ္တုိင္းမ္ကုိ ေျပာပါတယ္။ “မနက္စာအတြက္ကေတာ့ လူေတြက ေပါင္မုန႔္လို၊ ေကြကာအုတ္လုိ လြယ္လြယ္ရတာေတြပဲ စားၾကတယ္”
၀ယ္လိုအားေလ်ာ့က်လာေပမယ့္ စပါးစုိက္ေတာင္သူေတြဟာ ဆန္စပါးကုိ ေလွ်ာ့မစုိက္ၾကပါဘူး။ အေၾကာင္းရင္းကေတာ့ ဆန္စပါးကုန္သြယ္မွဳဟာ အကာအကြယ္ႀကီးႀကီးမားမားေပးထားတဲ့လုပ္ငန္းျဖစ္ၿပီး အစုိးရက ေစ်းႏႈန္းတည္ၿငိမ္ေအာင္လုိ႔ လယ္သမားေတြကို မၾကာခဏေထာက္ပံ့ေၾကးေပးတာ၊ ပိုလွ်ံေနတဲ့ဆန္ေတြကို ၀ယ္တာေတြလုပ္ေလ့ရွိပါတယ္။
ဆန္စပါးဟာ တရုတ္နဲ႔ နယူးဇီလန္အပါအ၀င္ ႏိုင္ငံေတြနဲ႔ လြတ္လပ္စြာကုန္သြယ္ခြင့္ထဲမွာလည္း မပါပါဘူး။ ဥပမာအားျဖင့္ ဒီႏွစ္မွာ အစုိးရဟာ ဆန္တန္ခ်ိန္ ၂ သိန္း၀ယ္ယူဖုိ႔ အေစာပိုင္းက ရည္ရြယ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဆန္ပုိလွ်ံမွဳနဲ႔ ဆန္ေစ်းႏႈန္းက်မွာကို လယ္သမားေတြၾကားစုိးရိမ္ပူပန္ေနတာေၾကာင့္ အဓိကႏိုင္ငံေရးပါတီေတြက အစုိးရကို ဆန္တန္ခ်ိန္ တစ္သိန္းခြဲကေန ႏွစ္သိန္းထိ ၀ယ္ဖုိ႔ အဆုိျပဳခဲ့ပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ အစုိးရက ဆန္၀ယ္ယူေလေလ သိုေလွာင္စရိတ္ျမင့္မားေလျဖစ္ပါတယ္။ ေအာက္တုိဘာလမွာ ဂိုေဒါင္ေတြမွာသိမး္ဆည္းထားတဲ့ ဆန္တန္ခ်ိန္ ၁.၃၆ သန္းရွိၿပီး သတ္မွတ္တန္ခ်ိန္ ၈ သိန္းထက္ အမ်ားႀကီးေက်ာ္လြန္ေနပါတယ္။ ဆန္တစ္တန္အတြက္ သုိေလွာင္ခက တစ္နွစ္ကို အခြန္ေငြ ၃.၆ ဘီလ်ံ ၀မ္ရွိေၾကာင္း လုပ္ငန္းအခ်က္အလက္ေတြအရ သိရပါတယ္။
အစိုးရက ကာကြယ္ထားတဲ့ဆန္စပါးက႑ကို ဖြင့္လွစ္ေပးဖို႔နဲ႔ ေစ်းကြက္စီးပြားေရးအတုိင္း သြားခြင့္ျပဳဖုိ႔ တုိက္တြန္းမွဳေတြ ရွိေနၿပီး ကိုရီးယားဟာရဲသတင္းစာက “ေရာင္းဖို႔ အသာထားလုိ႔၊ သိမ္းဆည္းဖို႔ေတာင္ ေနရာမရွိတဲ့ အရာတစ္ခုကို ဆက္လက္ထုတ္လုပ္ေနတာဟာ ရယ္စရာေကာင္းတဲ့အတြက္” အစိုးရဟာ ဆန္ေစ်းေတြကုိ ထိန္းခ်ဳပ္ေနတာကို ရပ္နားသင့္တယ္လုိ႔ ေရးသားခဲ့ပါတယ္။
အမတ္တခ်ိဳ႕နဲ႔ လယ္သမားေတြကလည္း ေျမာက္ကိုရီးယားကို လူသားခ်င္းစာနာမွဳအကူအညီအေနနဲ႔ ဆန္အပို တန္ ၄ သိန္းေပးအပ္တာကို ျပန္စတင္ဖုိ႔ အစုိးရကို တုိက္တြန္းခဲ့ၾကပါတယ္။ အဲဒီလုိေပးအပ္တာကို ၂၀၀၀ ခုႏွစ္က ေနျခည္ျဖာမူ၀ါဒအရ စတင္ခဲ့ၿပီး ၂၀၀၇ ခုႏွစ္မွာ ဆက္ဆံေရးတင္းမာတဲ့ေနာက္ပိုင္း ရပ္နားခဲ့ပါတယ္။
(ဒီဇင္ဘာ ၁ ထုတ္ ကုမုျဒာဂ်ာနယ္တြင္ ေဖာ္ျပထားေသာ အာရွသတင္းျဖစ္ပါသည္)
ဘာသာျပန္ - စုျပည့္စံု
Ref: The Straits Times , Soshiok, Nov 28th
Kumudra
...................
ဆိုးလ်မှာ ဆန်တွေပိုနေလို့ ဖြေရှင်းရမယ့်နည်းလမ်းရှာ
ကိုရီးယားရဲဲ့အဓိကစားစရာအဖြစ် တစ်နေ့ကို သုံးနပ်စားခဲ့ကြတဲ့ ထမင်းကို အခုတော့လူကြိုက်များမှု လျော့လာတဲ့အတွက် တောင်ကိုရီးယားမှာ ဆန်တန်ချိန် ၁.၃၆ သန်းပိုနေပါတယ်။ ဒီနှစ်ဆန်ထွက်နှုန်းကလည်း စံချိန်တင်မြင့်တက်ခဲ့ပါတယ်။
တောင်ကိုရီးယားမှာ ထမင်းအစားနည်းလာကြပြီး မကြာသေးမီက စစ်တမ်းအရ တစ်ပတ်ကို ၉.၆ ကြိမ်သာစားတယ်လို့ သိရပါတယ်။ အစိုးရဟာ ထမင်းစားသုံးမှုမြင့်တက်လာစေဖို့ ဆန်အခြေခံကုန်ပစ္စည်းသစ်တွေ ထုတ်လုပ်ဖို့ အခုအခါ ကြိုးစားနေပါတယ်။
အခုနောက်ဆုံးထုတ်လိုက်တာက ဆန်ကိုအခြေခံပြုလုပ်ထားတဲ့ ပဲနီပါစတာဖြစ်ပါတယ်။ ရှေ့ပိုင်းတုန်းကတော့ ဆန်ပေါင်မုန့်နဲ့ ဆန်ခေါက်ဆွဲကို ထုတ်လုပ်ထားပါတယ်။ ဒါပေမယ့် လူတွေက ဂျုံကနေလုပ်တဲ့ အဲဒီလိုအစားအသောက်တွေကို စားနေကျဖြစ်တာကြောင့် အကျင့်တွေကို ပြောင်းလဲဖို့ ခက်နိုင်ပါတယ်။
လုပ်ငန်းအချက်အလက်တွေအရ မနှစ်က ကိုရီးယားတွေဟာ ပေါင်မုန့်၊ အသားညှပ်ပေါင်မုန့်နဲ့ ဂျံုမုန့်တွေအတွက် မနှစ်က ၀မ် ၆.၃ ထရီလျံ (စင်ကာပူဒေါ်လာ ရ.၇၆ ဘီလျံ)ကျော် သုံးစွဲခဲ့ပြီး နိုင်ငံရဲ့ တစ်ဦးချင်းဂျံုစားသုံးမှုဟာ ၃၃.၆ ကီလိုဂရမ်ထိ မြင့်တက်ခဲ့ပါတယ်။ ဆန်စားသုံးမှုက ၆၅.၂ ကီလိုဂရမ်ဖြစ်ပါတယ်။
ဆန်စားသုံးမှုဟာ ၁၉၇၀ နောက်ပိုင်းမှာ လျော့ကျခဲ့ပြီး အနောက်တိုင်းရဲ့လွှမ်းမိုးမှုကြောင့် လူတွေဟာ ပေါင်မုန့်နဲ့ ခေါက်ဆွဲလိုမျိုး တခြားကာဘိုဟိုက်ဒရိတ်ရင်းမြစ်တွေကို ပိုမိုလက်ခံလာကြပါတယ်။
အိမ်ရှင်မ ဂျန်ဆူး (၃၆ နှစ်)က သူ့မိသားစုဝင် ၄ ယောက်ဟာ မနက်စာအတွက် ပေါင်မုန့် ဒါမှမဟုတ် ဒိန်ချဉ်စားကြပြီး နေ့လည်စာနဲ့ ညစာအတွက် ထမင်းနဲ့ ကောက်နှံအမျိုးမျိုးကို စားကြတယ်လို့ ပြောပါတယ်။
“လူတွေက ကျန်းမာရေးကို ပိုစဉ်းစားလာပြီး ကစီဓာတ်တွေကို လျှော့လာတယ်၊ ထမင်းနေရာမှာ အနှံပေါင်းစုံထည့်ပြီး အမျှင်တွေ၊ အာဟာရတွေကို ဖြည့်စွက်လာတယ်” လို့ သူက သည်စထရိတ်တိုင်းမ်ကို ပြောပါတယ်။ “မနက်စာအတွက်ကတော့ လူတွေက ပေါင်မုန့်လို၊ ကွေကာအုတ်လို လွယ်လွယ်ရတာတွေပဲ စားကြတယ်”
၀ယ်လိုအားလျော့ကျလာပေမယ့် စပါးစိုက်တောင်သူတွေဟာ ဆန်စပါးကို လျှော့မစိုက်ကြပါဘူး။ အကြောင်းရင်းကတော့ ဆန်စပါးကုန်သွယ်မှုဟာ အကာအကွယ်ကြီးကြီးမားမားပေးထားတဲ့လုပ်ငန်းဖြစ်ပြီး အစိုးရက စျေးနှုန်းတည်ငြိမ်အောင်လို့ လယ်သမားတွေကို မကြာခဏထောက်ပံ့ကြေးပေးတာ၊ ပိုလျှံနေတဲ့ဆန်တွေကို ၀ယ်တာတွေလုပ်လေ့ရှိပါတယ်။
ဆန်စပါးဟာ တရုတ်နဲ့ နယူးဇီလန်အပါအဝင် နိုင်ငံတွေနဲ့ လွတ်လပ်စွာကုန်သွယ်ခွင့်ထဲမှာလည်း မပါပါဘူး။ ဥပမာအားဖြင့် ဒီနှစ်မှာ အစိုးရဟာ ဆန်တန်ချိန် ၂ သိန်းဝယ်ယူဖို့ အစောပိုင်းက ရည်ရွယ်ခဲ့ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ဆန်ပိုလျှံမှုနဲ့ ဆန်စျေးနှုန်းကျမှာကို လယ်သမားတွေကြားစိုးရိမ်ပူပန်နေတာကြောင့် အဓိကနိုင်ငံရေးပါတီတွေက အစိုးရကို ဆန်တန်ချိန် တစ်သိန်းခွဲကနေ နှစ်သိန်းထိ ၀ယ်ဖို့ အဆိုပြုခဲ့ပါတယ်။
ဒါပေမယ့် အစိုးရက ဆန်ဝယ်ယူလေလေ သိုလှောင်စရိတ်မြင့်မားလေဖြစ်ပါတယ်။ အောက်တိုဘာလမှာ ဂိုဒေါင်တွေမှာသိမး်ဆည်းထားတဲ့ ဆန်တန်ချိန် ၁.၃၆ သန်းရှိပြီး သတ်မှတ်တန်ချိန် ၈ သိန်းထက် အများကြီးကျော်လွန်နေပါတယ်။ ဆန်တစ်တန်အတွက် သိုလှောင်ခက တစ်နှစ်ကို အခွန်ငွေ ၃.၆ ဘီလျံ ၀မ်ရှိကြောင်း လုပ်ငန်းအချက်အလက်တွေအရ သိရပါတယ်။
အစိုးရက ကာကွယ်ထားတဲ့ဆန်စပါးကဏ္ဍကို ဖွင့်လှစ်ပေးဖို့နဲ့ စျေးကွက်စီးပွားရေးအတိုင်း သွားခွင့်ပြုဖို့ တိုက်တွန်းမှုတွေ ရှိနေပြီး ကိုရီးယားဟာရဲသတင်းစာက “ရောင်းဖို့ အသာထားလို့၊ သိမ်းဆည်းဖို့တောင် နေရာမရှိတဲ့ အရာတစ်ခုကို ဆက်လက်ထုတ်လုပ်နေတာဟာ ရယ်စရာကောင်းတဲ့အတွက်” အစိုးရဟာ ဆန်စျေးတွေကို ထိန်းချုပ်နေတာကို ရပ်နားသင့်တယ်လို့ ရေးသားခဲ့ပါတယ်။
အမတ်တချို့နဲ့ လယ်သမားတွေကလည်း မြောက်ကိုရီးယားကို လူသားချင်းစာနာမှုအကူအညီအနေနဲ့ ဆန်အပို တန် ၄ သိန်းပေးအပ်တာကို ပြန်စတင်ဖို့ အစိုးရကို တိုက်တွန်းခဲ့ကြပါတယ်။ အဲဒီလိုပေးအပ်တာကို ၂၀၀၀ ခုနှစ်က နေခြည်ဖြာမူဝါဒအရ စတင်ခဲ့ပြီး ၂၀၀၇ ခုနှစ်မှာ ဆက်ဆံရေးတင်းမာတဲ့နောက်ပိုင်း ရပ်နားခဲ့ပါတယ်။
(ဒီဇင်ဘာ ၁ ထုတ် ကုမုဒြာဂျာနယ်တွင် ဖော်ပြထားသော အာရှသတင်းဖြစ်ပါသည်)
ဘာသာပြန် - စုပြည့်စုံ
Ref: The Straits Times , Soshiok, Nov 28th
Kumudra