ဂ်ႏၷဝါရီလ ၄ ရက္ ၂၀၁၆
၂၀၁၅ ခုႏွစ္အတြင္းမွာ ထိုင္းနိုင္ငံမွာ ကေလးသူငယ္ ၆၀၀ နီးပါး ေပ်ာက္ဆုံးတယ္လို႔ မူလနိထိ ကရက်ဳတ္ေငါဝ္း ေဖာင္ေဒးရွင္းက တရားဝင္ထုတ္ျပန္တဲ့စာရင္းအရ သိရပါတယ္။
ေပ်ာက္ဆုံးစာရင္းအတိအက် ၅၉၂ ဦးအနက္ မိန္းခေလး ၄၃၇ ေယာက္၊ ေယာက်ာ္း ေလး ၁၁၅ ေယာက္ျဖစ္ပါတယ္။ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္အတြင္းမွာ ထိုင္းနိုင္ငံအတြင္းမွာ ကေလးေပ်ာက္ဆုံးမွုႏွုန္း ေလ်ာ့က်သြားျခင္း မရွိေသးဘူးလို႔ လဲဆိုပါတယ္။
ကေလးသူငယ္ေတြေပ်ာက္ဆုံးမွုအမ်ားဆုံး အခ်ိန္ကေတာ့ ရိုးရာပြဲလမ္းသဘင္ က်င္းပတဲ့ အခ်ိန္ေတြျဖစ္တယ္လို႔ဆိုပါတယ္။
ေပ်ာက္ဆုံးတဲ့ခေလးေတြဟာ မ်ားေသာအားျဖင့္ အသက္ ၄ ႏွစ္မွ အသက္ ၁၅ ႏွစ္အထိ ျဖစ္ၾကတယ္လို႔ဆိုပါတယ္။ အသက္ ၄ ႏွစ္ကေန ၁၁ ႏွစ္အထိကေလးေတြက လွည့္ဖ်ား အခိုးခံရမွု၊ မုဒိန္းက်င့္သတ္ျဖတ္ခံရမွုတို႔ အမ်ားဆုံးျဖစ္ၿပီး အသက္ ၁၁ ႏွစ္ကေန ၁၅ ႏွစ္အထိကေတာ့ မိဘအိမ္ေထာင္ကြဲမွု၊ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာ အဆင္မေျပမွုေတြေၾကာင့္ ဆႏၵအေလ်ာက္ ေနအိမ္ကေန ထြက္သြား ၾကတာျဖစ္တယ္လို႔ ကေလး သူငယ္မ်ား အေရး ကူညီေျဖရွင္းတဲ့ အဖြဲ႕ကထုတ္ျပန္ပါတယ္။
ကေလးေပ်ာက္ဆုံးမွုကို သုံးသပ္ၾကည့္ရင္ မိန္းခေလးေတြဟာ ေယာက်ာ္းေလးေတြ ထက္ ေပ်ာက္ဆုံးမွု ၃ ဆ ပိုမ်ားတာကိုေတြ႕ရပါတယ္။
ကေလးေပ်ာက္ဆုံးရတဲ့အေၾကာင္းကေတာ့ အိမ္ေထာက္ကြဲမွုေၾကာင့္၊ မိဘေတြရဲ့ ေပါ့ေလ်ာ့ မွု၊ ကေလးေတြကို လြတ္လပ္စြာေျပးလႊားေဆာ့ ကစားခြင့္ျပဳထားတာေၾကာင့္ တို႔ျဖစ္ၿပီး မ်ားေသာအားျဖင့္ ကေန႔ ေခတ္မိဘေတြဟာ မိမိရင္ေသြးေတြထက္ ဆမတ္ဖုန္း တို႔ထိမွု ကိုဘဲ စိတ္ဝင္စားမွု ပိုမ်ား တာေၾကာင့္ ျဖစ္တယ္လို႔ ကေလးသူငယ္မ်ားအေရး ကူညီေဆာင္ရြက္ေနတဲ့အဖြဲ႕က ထုတ္ျပန္ေျပာဆိုပါ တယ္။
ကေလးသူငယ္ေတြရဲ့ေက်ာင္းလြယ္အိပ္ေတြ အိပ္ကပ္ေတြမွာ မိဘနာမည္ ၊ ဆက္သြယ္ရ မယ့္ ဖုန္းနံပတ္၊ ေနရပ္လိပ္စာထည့္ထားမယ္ဆိုရင္ ကေလးသူငယ္ေတြ ေပ်ာက္ဆုံးမွုကို ေလ်ာ့ခ်ဖို႔ တဖက္တလမ္းက အေကာင္းဆုံး ကူညီေထာက္ပံ့မွုတခု ျဖစ္ေစတယ္လို႔လည္း အဲဒီအဖြဲ႕က ေျပာဆိုပါတယ္။
ထိုင္းနိုင္ငံထဲမွာ ကေလးေပ်ာက္ဆုံးမွုဟာ ၂၀၁၄ ခုႏွစ္တုန္းက ၆၇၅ ဦး၊ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္က ၆၆၇ ဦး၊ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္က ၅၅၀ ဦး၊ ၂၀၁၁ တုန္းက ၄၇၀ ဦးနဲ႔ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္တုန္းကဆိုရင္ ၄၆၅ ဦးျဖစ္ပါတယ္။
သၽွမ္းသံေတာ္ဆင့္
Panglong(Burmese)
https://www.facebook.com/Panglong.burmese/