ကြ်န္မက ေဒါသထြက္ကာ "ဒါက အပိုအလုပ္ပဲ။ ဝန္ခံထြက္ဆိုခ်က္ ေပးၿပီးၿပီပဲ။ ဒါကို ဘာထပ္ေျပာဖို႔ လိုေသးလို႔လဲ။ ကြ်န္မကို သတ္လိုက္ၾကပါ"
"ငါေျပာတာ နားေထာင္ပါ ယြန္ေဟး"လီအုတ္က ေဖ်ာင္းဖ်သည္။
သူမက စိတ္တိုလာကာ "ငါေျပာတာ နားေထာင္ ေသတာရွင္တာဟာ မင္းနဲ႔လည္း မဆိုင္ဘူး။ ငါနဲ႔လည္း မဆိုင္ဘူး။ မင္းရဲ႕ အမွားကို ဝန္ခ်ေတာင္းပန္ဖို႔ေတာ့ လိုတယ္။ ေသဆံုးသူ မိသားစုေတြအတြက္ မင္း ဝမ္းနည္းေနရတယ္ဆိုရင္ သူတို႔ကို ထုတ္ေဖာ္ ဝန္ခ်ေတာင္းပန္ဖို႔လိုတယ္။ ဒီအခ်ိန္မွာ မင္း လုပ္ႏိုင္တာ ဒါပဲ။ ေသခ်င္တယ္။ သတ္ပစ္လိုက္ ဆိုတဲ့ စကားေတြ ထပ္မၾကားခ်င္ဘူူး။ ၾကားရတာ စိတ္မခ်မ္းသာဘူး"
"ဟုတ္ကဲ့ ကြ်န္မ နားလည္ပါတယ္။ ကြ်န္မ လုပ္ႏိုင္တာ လုပ္ပါ့မယ္"ကြ်န္မ စိတ္ေလွ်ာ့လိုက္ရသည္။
စစ္ေၾကာေရးအဖြဲ႕သည္ ရက္ေပါင္းမ်ားစြာ ကြ်န္မ၏ ထြက္ဆိုခ်က္ကို ထုတ္ျပန္ေၾကညာႏိုင္ရန္ ျပင္ဆင္ရသည္။ ထုိပြဲကို ေတာင္ကိုရီးယား သတင္းဌာနမ်ားအပါအဝင္ ကမာၻတစ္ဝွမ္းမွ မီဒီယာမ်ား တက္ေရာက္ၾကသည္။
ထုတ္ေဖာ္ဝန္ခံလိုက္ျခင္းျဖင့္ အရာရာသည္ အေတာ္အတန္ ေအးခ်မ္းသြားလိမ့္မည္။ ကြ်န္မအား ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ ကြပ္မ်က္လိုက္ၾကမည္ဟု ကြ်န္မ ေတြးထင္ခဲ့သည္။ တစ္ေန႔တြင္ ေအးဂ်င့္ နတ္ေဂ်ာင္က ကြ်န္မကို မၾကာမီ ရံုးတင္စစ္ေဆးလိမ့္မည္ ဟုေျပာလာသည္။
"ရံုးတင္မယ္ ဟုတ္လား။ ရွင္တို႔ဟာ မၿပီးႏိုင္ မဆံုးႏိုင္ေတြပဲ။ ကြ်န္မ သိတာေတြ အားလံုး ေျပာျပၿပီးၿပီ။ ဝန္ခံၿပီးၿပီ။ ဘာဆက္ေျပာစရာ က်န္ေသးလို႔လဲ"
"ဒါလုပ္ထံုးလုပ္နည္းပဲ။ ေရွာင္လို႔မရဘူူး ယြန္ေဟး။ ေျမာက္ကိုရီးယားမွာလို ခ်က္ခ်င္း ပစ္သတ္ မခံရတာ ေက်းဇူးတင္ဖို႔ေကာင္းတယ္။ ေတာင္ကိုရီးယားမွာ လူတစ္ေယာက္ဟာ ရာဇဝတ္ေၾကာင္းနဲ႔ စြပ္စြဲခံရတယ္ဆိုရင္ အျပစ္ ရွိမရွိ တရားရံုးမွာ အဆံုးအျဖတ္ေပးရတယ္။ ဒါကို တရားစီရင္ေရးလို႔ေခၚတယ္"သူက ကြ်န္မအား ေဖ်ာင္းဖ်သည္။
"အဲ့ဒါ အခ်ိန္ျဖဳန္းတာ သက္သက္ပဲ။ အလုပ္ပိုေတြ လုပ္ေနတာ။ ဝန္ခံၿပီးၿပီပဲ။ ဘာလိုေသးလို႔လဲ"
ကြ်န္မက နမ္ဆန္ စစ္ေၾကာေရးစခန္းတြင္ ရွည္ၾကာေနဦးမည့္ သေဘာျဖစ္သည္။ တစ္ေန႔တြင္ နတ္ေဂ်ာင္သည္ ကြ်န္မ၏ အမႈတြဲကို ကြ်န္မအခန္းတြင္ ေမ့က်န္ရစ္သည္။ ကြ်န္မက သူ႔အစီရင္ခံစာကို လွန္ေလွာ ဖတ္ရႈမိသည္။
အစီရင္ခံစာတြင္ စစ္ေၾကာေရးစခန္းသို႔ စေရာက္သည့္အခ်ိန္မွ စလ်က္ တစ္ေလွ်ာက္လံုး ကြ်န္မ၏ အျပဳအမူႏွင့္ သူ၏စစ္ေဆးမႈတို႔ကို ေဖာ္ျပထားသည္။ အစီရင္ခံစာ၏ ေနာက္ဆံုးပိုင္း ထင္ျမင္ယူဆခ်က္ အခန္းသို႔ေရာက္ေသာအခါ ကြ်န္မ ထိုင္ေနရာမွ ထရပ္မိသည္။ ကြ်န္မ တစ္ကိုယ္လံုး ေအးစက္ေတာင့္တင္းသြားသည္။
သူ၏ ထင္ျမင္ယူဆခ်က္တြင္ "ကင္ယြန္ေဟးအား စြဲထားေသာ စြဲခ်က္တ္ုိင္း က်ဴ းလြန္ေၾကာင္း ခိုင္မာေသာ အေထာက္အထားမ်ား ေတြ႕ရွိရသျဖင့္ ယင္းအား အျပစ္ေပးသင့္ေၾကာင္း တင္ျပအပ္ပါသည္"ဟု ေဖာ္ျပထားသည္။
"ေခြးေကာင္ လူလိမ္"ဟု ေရရြတ္လိုက္မိသည္။ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ ခ်ဴ ိခ်ဴ ိသာသာ ကြ်န္မအား ဆက္ဆံေသာ္လည္း သူ၏ အတြင္းစိတ္ကို သိရသျဖင့္ ႏွစ္ထပ္ကြမ္း အလိမ္ခံရသလို ခံစားမိသည္။ ကြ်န္မ ရႈိက္ႀကီးတငင္ ငိုခ်လိုက္သည္။ ကြ်န္မအေပၚ ေကာင္းလြန္းေသာ နတ္ေဂ်ာင္သည္ ကြ်န္မအား ႀကိဳးေပးကြပ္မ်က္ရန္ ေထာက္ခံတင္ျပသူ ျဖစ္ေနသည္။ လြန္ခဲ့ေသာ ရက္မ်ားက ကြ်န္မအေပၚ ေကာင္းခဲ့သည္မ်ားသည္ အလိမ္အညာသာ ျဖစ္သည္ကို သိလိုက္ရသျဖင့္ ယူက်ဴ ံးမရျဖစ္ရသည္။
နတ္ေဂ်ာင္၏ အစီရင္ခံစာ ဖတ္ၿပီးကတည္းက ေအးဂ်င့္မ်ားအား ကြ်န္မ စကားမေျပာပဲ ခပ္ေရွာင္ေရွာင္ေနသည္။ တစ္ေယာက္တည္း အခန္းေအာင္းကာ ေနသည္။ ရက္အတန္ ၾကာလာသည့္အခါ သူတို႔က ကြ်န္မ၏ က်န္းမာေရးကို စိုးရိမ္လာၾကသည္။
ဆရာဝန္ေရာက္လာၿပီး က်န္းမာေရး စစ္ေဆးသည္။ ကြ်န္မသည္ စိတ္ဖိစီးမႈ ခံစားေနရသည္မွလြဲ၍ က်န္းမာေရးအေျခအေန ေကာင္းမြန္သည္ဟု ဆရာဝန္က ေကာက္ခ်က္ခ်သည္။ ကြ်န္မေတြ႕ႀကံဳေနရေသာ အေျခအေနအရ စိတ္ဖိစီးမႈ ခံစားေနရသည္မွာ သဘာဝပင္ျဖစ္သည္ဟု ဆရာဝန္က ဆိုသည္။
ရုပ္ျမင္သံၾကားၾကည့္ျခင္း သတင္းစာဖတ္ျခင္းျဖင့္ အခ်ိန္ကို ကုန္လြန္ေစသည္။ အေနာက္ႏိုင္ငံမွ စာအုပ္မ်ားကို ေအးဂ်င့္မ်ားက ယူလာေပးသည္။ သို႔ေသာ္ ကြ်န္မတြင္ ခံစားမႈ ကင္းမဲ့ေနသည္။
တရားရံုးတြင္ ရင္ဆိုင္ရသည့္အခါ ကြ်န္မအေပၚ တင္ထားသည့္ စြဲခ်က္အားလံုးကို အျပစ္ရွိေၾကာင္း ဝန္ခံလိုက္သည္။ စစ္ေၾကာေရးစခန္းတြင္ ထြက္ဆိုခဲ့သည္မ်ားကို ျပန္လည္ထြက္ဆိုခိုင္းသည္။ တရားရံုးသည္ လုပ္ထံုးလုပ္နည္းတိုင္း ေဆာင္ရြက္ျခင္း ျဖစ္သည္။ ထြက္လာမည့္ စီရင္ခ်က္ကို အားလံုးက ေမွ်ာ္လင့္ထားၿပီး ျဖစ္ေနသည္။ မတ္လ ၂၇ တြင္ စီရင္ခ်က္ခ်သည္။ အားလံုး ေမွ်ာ္လင့္ထားသည့္ အတိုင္း ေသဒဏ္ပင္ ျဖစ္သည္။
ခ်က္ခ်င္း ေသဒဏ္မစီရင္သျဖင့္ နမ္ဆန္ စစ္ေၾကာေရးစခန္းတြင္ ေခတၱျပန္ေနရသည္။ ေသျခင္းတရားသည္ မေဝးလွေသာ အနာဂတ္တြင္ ကြ်န္မအား အေသအခ်ာ ေစာင့္ဆိုင္းလ်က္။
သို႔ေသာ္ ကြ်န္မအား လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ ေပးလိမ့္မည္ဟု သတင္းစာေခါင္းႀကီးပိုင္းမ်ားက ေဖာ္ျပလာသည္။ ေသဆံုးသူ မိသားစုမ်ားကလည္း ကြ်န္မအား ေသဒဏ္မျဖစ္မေန ေပးရမည္ဟု ေတာင္းဆိုၾကသည္။ သူတို႔အား ကြ်န္မ အျပစ္ မတင္လိုေပ။ ကြ်န္မအား မျဖစ္မေန ေသဒဏ္ေပးျခင္းျဖင့္ သူတို႔၏ ခ်စ္လွစြာေသာ မိသားစုဝင္မ်ား ျပန္အသက္မရွင္လာသည္ကို သိေသာ္လည္း ကြ်န္မကို ေသဒဏ္ေပးရမည္ဟု ေတာင္းဆိုၾကသည္။
နိစၶဓူဝ လႈပ္ရွား စားေသာက္ေနရမႈမ်ားသည္ ကြ်န္မ အတြက္ အဓိပၸါယ္မဲ့ေနသည္။ ဥပေဒအရ ကြ်န္မကို ေနာက္ ၆ လအတြင္း ေသဒဏ္ေပးရမည္ ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ကြ်န္မ ေသရမည့္ရက္ကို တြက္ခ်က္မွန္းစႏိုင္သည္။ ကြ်န္မ မည္သူႏွင့္မွ် စကားမေျပာေတာ့။
လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ ေပးလိမ့္မည္ဟု သူ အခိုင္အမာ ယံုၾကည္ေၾကာင္း တစ္ေန႔တြင္ ကြ်န္မအား နတ္ေဂ်ာင္က ထူးထူးဆန္းဆန္းလာေျပာသည္။ သူသည္ ကြ်န္မအား ေသဒဏ္ေပးရန္ ေထာက္ခံ တင္ျပေသာ္လည္း လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ ရလိမ့္မည္ဟု ႀကိဳတင္သိထားသလားဟု ကြ်န္မ စဥ္းစားမိသည္။ ေသဒဏ္ခ်မွတ္ျခင္းသည္ တရားရံုး၏ အလုပ္ျဖစ္ၿပီး လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ ေပးႏိုင္သည့္ အာဏာသည္ သမၼတထံတြင္ ရွိသည္။ နတ္ေဂ်ာင္သည္ စိတ္ေျပာင္းသြားျခင္းလည္း ျဖစ္ႏိုင္သည္။ မည္သို႔ပင္ဆ္ုိေစသူသည္ စိတ္ထားမွန္သူျဖစ္ေၾကာင္း ကြ်န္မ သိလိုက္ရသည္။
ဧၿပီလသို႔ ေရာက္လာသည္။ ေႏြလည္းမမည္ ေဆာင္းလည္း မပီေတာ့။
လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ ေပးမည္ဟု ဆိုသည့္ အရပ္သတင္းက ပိုမိုက်ယ္ေလာင္လာသည္။ ကြ်န္မသည္ စိတ္ဖိစီးမႈမွ ရွင္သန္ထေျမာက္လာသည္။ ကြ်န္မ ျငင္းဆန္ေနသည့္ၾကားမွ ေအးဂ်င့္မ်ားက အျပင္သို႔ ေခၚသြားတတ္သည္။
တစ္ေန႔ အျပင္က ျပန္ေရာက္ၿပီး အခန္းထဲတြင္ ကြ်န္မ ဖိနပ္ခြ်တ္ကာ TV ဖြင့္သည္။ ကြ်န္မက လီအုတ္အား "တစ္ေန႔ကုန္ျပန္ၿပီေဟ့"ဟု ေျပာလိုက္သည္။
သူမက ဘာမွ်ျပန္မေျပာပဲ TV ကိုသာ မဲၾကည့္ေနသည္။ သူမ တာဝန္ၿပီးဆံုးရန္ ၂ နာရီ လိုေသးသည္။
"ကင္ယြန္ေဟးအား သမၼတက လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ ေပးလိုက္သည္။ ကိုးရီးယား ေလေၾကာင္းပ်ံသန္းမႈအမွတ္စဥ္ ၈၅၈ အား ဗံုးေဖာက္ခြဲသူ ကင္ယြန္ေဟးသည္ တရားခံ အစစ္အမွန္မဟုတ္ပဲ ေစခိုင္းခံရသူသာ ျဖစ္ေၾကာင္း ေျမာက္ကိုရီးယား လူ႔အဖြဲ႕အစည္းဝင္ လူသားတစ္ေယာက္သာ ျဖစ္ေၾကာင္း ေျမာက္ကိုရီးယား လူ႔အဖြဲ႕အစည္းသည္ လူ႔အခြင့္အေရးကို ေလးစားလိုက္နာမႈမရွိဘဲ ရက္ရက္စက္စက္ အုပ္ခ်ဴ ပ္ေနေၾကာင္း--------"
ကြ်န္မ ၾကားလိုက္ရသည္မွာ ထိုမ်ွသာ ျဖစ္သည္။ လီအုတ္က ထိုင္ရာမွခုန္ထလ်က္ "လြတ္ၿပီေဟ့ လြတ္ၿပီတဲ့ေဟ့"
သူမက ေျပးလာၿပီး ကြ်န္မကို ဖက္ထားကာ ေက်ာျပင္ကိုထုသည္။ သတင္းသည္ စခန္းအတြင္း တစ္မဟုတ္ခ်င္း ပ်ံ႕သြားသည္။ ကြ်န္မကို လာေရာက္ဂုဏ္ျပဳၾကသည္။ နတ္ေဂ်ာင္ကိုမူ မေတြ႕ရေသး။
ကြ်န္မ ဘာျပန္ေျပာရမွန္း မသိ။ သူတို႔က သမၼတ၏ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ အေသးစိတ္ကို ေအာ္ဟစ္ ေဆြးေႏြးၾကသည္။ ကြ်န္မ ကုတင္ေပၚသို႔ လွဲခ်ကာ ရိႈက္ႀကီးတငင္ ငိုေႂ ကြးမိသည္။ ကြ်န္မ၏ ႀကီးမားေသာ စိတ္လႈပ္ရွားမႈကို ေျပာမျပႏိုင္။
အစိုးရကို ေက်းဇူးတင္သလို ကြ်န္မ မိသားစုအတြက္ ဝမ္းနည္းရသည္။ နတ္ေဂ်ာင္ ေရာက္လာသည္။
"ဒီေန႔ဟာ ေပ်ာ္စရာအေကာင္းဆံုးေန႔ပဲ ယြန္ေဟးေရ။ ဆိုးလ္မွာ မင္းရဲ႕ ဘဝသစ္အတြက္ အစီအစဥ္ခ်ရေတာ့မယ္။ မနက္ျဖန္က်ေတာ့ ငါဝင္လာခဲ့မယ္။ အဲ့ဒီက်ေတာ့ ေဆြးေႏြးၾကတာေပါ့"
သူ႔အား ေခါင္းၿငိမ့္ျပလိုက္ၿပီး "ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ရွင္က ကြ်န္မအေပၚ မေကာင္းဘူးလို႔ ထင္ခဲ့မိတယ္"
ကြ်န္မစကားေၾကာင့္ သူမ်က္ႏွာမထားတတ္ေအာင္ ့ျဖစ္ၿပီး "ငါတို႔အားလံုးအတြက္ တကယ့္ကို ခက္ခဲတဲ့ အခ်ိန္ျဖစ္ခဲ့ရတယ္ ယြန္ေဟး။ တို႔လည္း ဒီလိုအေတြ႕အႀကံဳမ်ဴ ိးမရွိခဲ့ဘူး။ ကိုယ့္ရဲ႕ တာဝန္သိ စိတ္နဲ႔ စိတ္လႈပ္ရွားမႈတို႔အၾကားမွာ ရုန္းကန္ခဲ့ရတယ္။ မင္းသိတဲ့အတိုင္း ဒီဟာက အျဖဴ အမည္း သဲသဲကြဲကြဲလည္း မဟုတ္ဘူး။ သမၼတႀကီးအေနနဲ႔လည္း လူမႈေရးဘက္က မစဥ္းစားပဲ ႏိုင္ငံေရးအရ စဥ္းစားၿပီး လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ ေပးလိုက္တာ။ ေျမာက္ကိုရီးယား အစိုးရေၾကာင့္ ျဖစ္ပ်က္ခဲ့ရတဲ့ ဝမ္းနည္းစရာအျဖစ္ပ်က္ေတြထဲမွာ မင္းဟာ တကယ့္ ဥပမာေကာင္းတစ္ခုပဲ။ လူတိုင္း မင္းရဲ႕ အျဖစ္အပ်က္ေပၚမွာ သင္ခန္းစာ ယူႏိုင္ၾကလိမ့္မယ္"
"မင္းကို အဆံုးစီရင္လိုက္လို႔လည္း ဘာမွ ေျပာင္းလဲလာမွာမဟုတ္ဘူး။ ေသဆံုးသြားတဲ့ လူေတြ အသက္ျပန္ရွင္လာမွာ မဟုတ္သလို ယုတ္မာတဲ့ ေျမာက္ကိုရီးယားေခါင္းေဆာင္ေတြကို အျပစ္ေပးရာမေရာက္ဘူး။ မင္းကို အဆံုးစီရင္လိုက္ရင္ အသက္တစ္ေခ်ာင္းကို သက္သက္မဲ့ ျဖဳန္းတီးရာ ေရာက္သြားမယ္။ ေျမာက္ကိုရီးယား ျပည္သူအားလံုးဟာ မင္းလိုပဲ ဓားစာခံ ျဖစ္ေနၾကရတယ္။ မင္းဟာ မင္းလုပ္ရပ္ အတြက္ အမွန္ကတယ္ ေနာင္တရတယ္။ ေတာင္ကိုရီးယားကို အႏၲရယ္ျပဳမယ့္လူလည္း မဟုတ္ဘူး။ တိုက္ခိုက္သတ္ျဖတ္ေရးအတြက္ ေလ့က်င့္ခဲ့ရေပမယ့္ မင္းမွာ ဒုစရုိက္ေသြး မပါဘူး။ ငါတို႔ေတြဟာ မင္းေနရာမွာ ေရာက္ခဲ့မယ္ဆိုရင္ မင္းလိုပဲ လုပ္မိၾကမွာပဲ"စကားအဆံုးတြင္ သူက ၿပံဳးလိုက္သည္။
လီအုတ္ေရာက္လာၿပီး ကြ်န္မလက္ေခ်ာင္းမ်ားကို ဆုပ္ကိုင္ကာ "ငါ့အျမင္ကလည္း ဒီလိုပဲ။ မင္းသိတဲ့အတိုင္းပဲ ႏိုင္ငံျခားသား တစ္ေယာက္ အေနနဲ႔ကေတာ့ ဒီအေျခအေနကို နားလည္ႏိုင္မွာ မဟုတ္ဘူး။ ကိုးရီးယားႏွစ္ႏိုင္ငံ ပိုင္းျခားခံေနရတဲ့ ခံစားမႈကို ခံစားဖူးတဲ့သူမွ ဒါကိုနားလည္ႏိုင္မယ္။ တိုင္းျပည္ ႏွစ္ပိုင္းျပတ္ေနၿပီး တပိုင္းကို ရက္စက္ ၾကမ္းၾကဳတ္တဲ့ ေခါင္းေဆာင္က အုပ္စိုးထားတယ္။ ကမာၻ တျခားေနရာမွာေနတဲ့လူဟာ အဲ့ဒီခံစားမႈကို ဘယ္လိုမွ သိႏိုင္မွာမဟုတ္ဘူး။ ႏွစ္ပိုင္းကြဲေနတဲ့ တိုင္းျပည္ တျခားတဖက္ျခမ္းမွာ လူတိုင္းမွာ
ေဆြမ်ဴ ိးေတြရွိတယ္။ အဲ့ဒီေဆြမ်ဴ ိးေတြကို တစ္ခါမွလည္း မေတြ႕ဖူးၾကဘူး။ မင္းအခုလို ကံမေကာင္းအေၾကာင္းမလွတဲ့ မင္းရဲ႕ အျဖစ္အပ်က္က ႏွစ္ႏိုင္ငံေပါင္းစည္းေရးအတြက္ အေထာက္အကူ ျဖစ္တန္ေကာင္းပါတယ္ကြာ"
သူမက ဆက္၍ "အခုခ်ိန္မွာ အေရးႀကီးဆံုးက မင္း လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ ရသြားတာပဲ။ ငါတို႔လိုပဲ မင္းဟာ လြတ္လပ္တဲ့ လူသားတစ္ေယာက္ ျဖစ္သြားၿပီ"
ဆက္ရန္
SwamHtet
.................................
ေ်မာကၠိဳရီးယား စပိုငၼယ္ ကျင္ယႏ္ေဟး၏ ဘဝဇာတ္ေၾကာင္း
အပိုင္း ၃၄
ရက္အနၫ္းငယ္အၾကာ ဇႏၷဝါရီလ ၁၅ရက္ေန႔၌ ၾက္ႏၼရငၼဆိုငၡ္ငၧံဳး အ်ဖစ္အပ္ကၠ ေရာကႅာသၫ္။ ၾက္ႏၼ၏ ဝႏၡံၾထကၦိဳခ္ကၠိဳ မီဒီယာသို႔ရြင္း်ပရႏ္ သတင္းစာရြင္းလင္းျပဲ ်ဖစ္သၫ္။
ၾက္ႏၼက ေဒါသၾထကၠာ "ဒါက အပိုအလုပၸဲ။ ဝႏၡံၾထကၦိဳခ္က္ ေပးၿပီးၿပီပဲ။ ဒါကို ဘာထပ္ေ်ပာဖို႔ လိုေသးလို႔လဲ။ ၾက္ႏၼကို သတႅိဳက္ၾကပါ"
"ငါေ်ပာတာ နားေထာငၸါ ၾယႏ္ေဟး"လီအုတၠ ေဖ္ာင္းဖ္သၫ္။
သူမက စိတၱိဳလာကာ "ငါေ်ပာတာ နားေထာင္ ေသတာရြငၲာဟာ မင္းနဲ႔လၫ္း မဆိုငၻဴး။ ငါနဲ႔လၫ္း မဆိုငၻဴး။ မင္းရဲ႕ အမြားကို ဝႏၡ္ေတာင္းပႏၹိဳ႕ေတာ့ လိုတယ္။ ေသဆံုးသူ မိသားစုေၾတအၾတက္ မင္း ဝမ္းနၫ္းေနရတယၦိဳရင္ သူတို႔ကို ထုတ္ေဖာ္ ဝႏၡ္ေတာင္းပႏၹိဳ႕လိုတယ္။ ဒီအခ္ိႏၼြာ မင္း လုပ္ႏိုငၲာ ဒါပဲ။ ေသခ္ငၲယ္။ သတၸစႅိဳက္ ဆိုတဲ့ စကားေၾတ ထပၼၾကားခ္ငၻဴူး။ ၾကားရတာ စိတၼခ္မ္းသာဘူး"
"ဟုတၠဲ့ ၾက္ႏၼ နားလၫၸါတယ္။ ၾက္ႏၼ လုပ္ႏိုငၲာ လုပၸါ့မယ္"ၾက္ႏၼ စိတ္ေလြ္ာ့လိုက္ရသၫ္။
စစ္ေၾကာေရးအျဖဲ႕သၫ္ ရက္ေပါင္းမ္ားျစာ ၾက္ႏၼ၏ ၾထကၦိဳခ္ကၠိဳ ထုတ္်ပႏ္ေၾကညာႏိုင္ရႏ္ ်ပငၧင္ရသၫ္။ ထုိျပဲကို ေတာငၠိဳရီးယား သတင္းဌာနမ္ားအပါအဝင္ ကမာၻတစ္ဝြမ္းမြ မီဒီယာမ္ား တက္ေရာက္ၾကသၫ္။
ထုတ္ေဖာ္ဝႏၡံလိုက္်ခင္း်ဖင့္ အရာရာသၫ္ ေအတာ္အတႏ္ ေအးခ္မ္းၾသားလိမ့္မၫ္။ ၾက္ႏၼအား ်မႏ္်မႏၧႏၧႏ္ ၾကပၼ္ကႅိဳက္ၾကမၫ္ဟဳ ၾက္ႏၼ ေၾတးထငၡဲ့သၫ္။ တစ္ေန႔ၾတင္ ေအးဂ္င့္ နတ္ေဂ္ာငၠ ၾက္ႏၼကို မၾကာမီ ရံုးတငၥစ္ေဆးလိမ့္မၫ္ ဟုေ်ပာလာသၫ္။
"ရံုးတငၼယ္ ဟုတႅား။ ရြငၲိဳ႕ဟာ မၿပီးႏိုင္ မဆံုးႏိုင္ေၾတပဲ။ ၾက္ႏၼ သိတာေၾတ အားလံုး ေ်ပာ်ပၿပီးၿပီ။ ဝႏၡံၿပီးၿပီ။ ဘာဆက္ေ်ပာစရာ က္ႏ္ေသးလို႔လဲ"
"ဒါလုပၴံဳးလုပၷၫ္းပဲ။ ေရြာငႅိဳ႕မရဘူူး ၾယႏ္ေဟး။ ေ်မာကၠိဳရီးယားမြာလို ခ္ကၡ္င္း ပစ္သတ္ မခံရတာ ေက္းဇူးတငၹိဳ႕ေကာင္းတယ္။ ေတာငၠိဳရီးယားမြာ လူတစ္ေယာက္ဟာ ရာဇဝတ္ေၾကာင္းနဲ႔ ျစျပၥဲခံရတယၦိဳရင္ အ်ပစ္ ရြိမရြိ တရားရံုးမြာ အဆံုးအ်ဖတ္ေပးရတယ္။ ဒါကို တရားစီရင္ေရးလို႔ေခၚတယ္"သူက ၾက္ႏၼအား ေဖ္ာင္းဖ္သၫ္။
"အဲ့ဒါ အခ္ိႏ္်ဖဳႏ္းတာ သက္သကၸဲ။ အလုပၸိဳေၾတ လုပ္ေနတာ။ ဝႏၡံၿပီးၿပီပဲ။ ဘာလိုေသးလို႔လဲ"
ၾက္ႏၼက နမၧႏ္ စစ္ေၾကာေရးစခႏ္းၾတင္ ရြၫ္ၾကာေနဦးမၫ့္ ေသဘာ်ဖစ္သၫ္။ တစ္ေန႔ၾတင္ နတ္ေဂ္ာင္သၫ္ ၾက္ႏၼ၏ အမႈၾတဲကို ၾက္ႏၼအခႏ္းၾတင္ ေမ့က္ႏ္ရစ္သၫ္။ ၾက္ႏၼက သူ႔အစီရငၡံစာကို လြႏ္ေလြာ ဖတ္ရႈမိသၫ္။
အစီရငၡံစာၾတင္ စစ္ေၾကာေရးစခႏ္းသို႔ ေစရာက္သၫ့္အခ္ိႏၼြ စလ္က္ တစ္ေလြ္ာကႅံဳး ၾက္ႏၼ၏ အ်ပဳအမူႏြင့္ သူ၏စစ္ေဆးမႈတို႔ကို ေဖာ္်ပထားသၫ္။ အစီရငၡံစာ၏ ေနာကၦံဳးပိုင္း ထင္်မင္ယဴဆခ္က္ အခႏ္းသို႔ေရာက္ေသာအခါ ၾက္ႏၼ ထိုင္ေနရာမြ ထရပၼိသၫ္။ ၾက္ႏၼ တစၠိဳယႅံဳး ေအးစက္ေတာင့္တင္းၾသားသၫ္။
သူ၏ ထင္်မင္ယဴဆခ္ၾကၱင္ "ကျင္ယႏ္ေဟးအား ျစဲထားေသာ ျစဲခ္ကၱ္ုိင္း က္ဴ းၾလႏ္ေၾကာင္း ခိုငၼာေသာ ေအထာက္အထားမ္ား ေၾတ႕ရြိရသ်ဖင့္ ယင္းအား အ်ပစ္ေပးသင့္ေၾကာင္း တင္်ပအပၸါသၫ္"ဟု ေဖာ္်ပထားသၫ္။
"ေျခးေကာင္ လူလိမ္"ဟု ေရျရတႅိဳကၼိသၫ္။ ေကာင္းေကာင္းျမျႏၼႏ္ ခ္ဴ ိခ္ဴ ိသာသာ ၾက္ႏၼအား ဆကၦံေသာႅၫ္း သူ၏ အၾတင္းစိတၠိဳ သိရသ်ဖင့္ ႏြစၴျပၠမ္း အလိမၡံရသလို ခံစားမိသၫ္။ ၾက္ႏၼ ရႈိက္ႀကီးတငင္ ငိုခ္လိုက္သၫ္။ ၾက္ႏၼေအပၚ ေကာင္းၾလႏ္းေသာ နတ္ေဂ္ာင္သၫ္ ၾက္ႏၼအား ႀကိဳးေပးၾကပၼ္က္ရႏ္ ေထာကၡံတင္်ပသူ ်ဖစ္ေနသၫ္။ ၾလႏၡဲ့ေသာ ရကၼ္ားက ၾက္ႏၼေအပၚ ေကာင္းခဲ့သၫၼ္ားသၫ္ အလိမ္အညာသာ ်ဖစ္သၫၠိဳ သိလိုက္ရသ်ဖင့္ ယူက္ဴ ံးမရ်ဖစ္ရသၫ္။
နတ္ေဂ္ာင္၏ အစီရငၡံစာ ဖတ္ၿပီးကတၫ္းက ေအးဂ္င့္မ္ားအား ၾက္ႏၼ စကားေမ်ပာပဲ ခပ္ေရြာင္ေရြာင္ေနသၫ္။ တစ္ေယာကၱၫ္း အခႏ္းေအာင္းကာ ေနသၫ္။ ရက္အတႏ္ ၾကာလာသၫ့္အခါ သူတို႔က ၾက္ႏၼ၏ က္ႏ္းမာေရးကို စိုးရိမႅာၾကသၫ္။
ဆရာဝႏ္ေရာကႅာၿပီး က္ႏ္းမာေရး စစ္ေဆးသၫ္။ ၾက္ႏၼသၫ္ စိတၹိစီးမႈ ခံစားေနရသၫၼြၾလဲ၍ က္ႏ္းမာေရးေအ်ခေအန ေကာင္းျမႏ္သၫ္ဟဳ ဆရာဝႏၠ ေကာကၡ္ကၡ္သၫ္။ ၾက္ေႏၼၾတ႕ႀကံဳေနေရသာ ေအ်ခေအနအရ စိတၹိစီးမႈ ခံစားေနရသၫၼြာ သဘာဝပင္်ဖစ္သၫ္ဟဳ ဆရာဝႏၠ ဆိုသၫ္။
႐ုပ္်မင္သံၾကားၾကၫ့္်ခင္း သတင္းစာဖတ္်ခင္း်ဖင့္ အခ္ိႏၠိဳ ကုျႏႅႏ္ေစသၫ္။ ေအနာက္ႏိုင္ငံမြ စာအုပၼ္ားကို ေအးဂ္င့္မ္ားက ယူလာေပးသၫ္။ သို႔ေသာ္ ၾက္ႏၼၾတင္ ခံစားမႈ ကင္းမဲ့ေနသၫ္။
တရားရံုးၾတင္ ရငၧိဳင္ရသၫ့္အခါ ၾက္ႏၼေအပၚ တငၴားသၫ့္ ျစဲခ္က္အားလံုးကို အ်ပစ္ရြိေၾကာင္း ဝႏၡံလိုက္သၫ္။ စစ္ေၾကာေရးစခႏ္းၾတင္ ၾထကၦိဳခဲ့သၫၼ္ားကို ်ပႏႅျၫၳကၦိဳခိုင္းသၫ္။ တရားရံုးသၫ္ လုပၴံဳးလုပၷၫ္းတိုင္း ေဆာျင္ရက္်ခင္း ်ဖစ္သၫ္။ ၾထကႅာမၫ့္ စီရငၡ္ကၠိဳ အားလံုးက ေမြ္ာႅင့္ထားၿပီး ်ဖစ္ေနသၫ္။ မတႅ ၂၇ ၾတင္ စီရငၡ္ကၡ္သၫ္။ အားလံုး ေမြ္ာႅင့္ထားသၫ့္ အတိုင္း ေသဒဏၸင္ ်ဖစ္သၫ္။
ခ္ကၡ္င္း ေသဒဏၼစီရင္သ်ဖင့္ နမၧႏ္ စစ္ေၾကာေရးစခႏ္းၾတင္ ေခတၱ်ပႏ္ေနရသၫ္။ ေသ်ခင္းတရားသၫ္ ေမဝးေလြသာ အနာဂၾတၱင္ ၾက္ႏၼအား ေအသအခ္ာ ေစာင့္ဆိုင္းလ္က္။
သို႔ေသာ္ ၾက္ႏၼအား ၾလတ္ၿငိမ္းခ္မ္းသာျခင့္ ေပးလိမ့္မၫ္ဟဳ သတင္းစာေခါင္းႀကီးပိုင္းမ္ားက ေဖာ္်ပလာသၫ္။ ေသဆံုးသူ မိသားစုမ္ားကလၫ္း ၾက္ႏၼအား ေသဒဏၼ်ဖေစၼန ေပးရမၫ္ဟဳ ေတာင္းဆိုၾကသၫ္။ သူတို႔အား ၾက္ႏၼ အ်ပစ္ မတငႅိဳေပ။ ၾက္ႏၼအား မ်ဖေစၼန ေသဒဏ္ေပး်ခင္း်ဖင့္ သူတို႔၏ ခ္စႅြျစာေသာ မိသားစုဝငၼ္ား ်ပႏ္အသကၼရြငႅာသၫၠိဳ သိေသာႅၫ္း ၾက္ႏၼကို ေသဒဏ္ေပးရမၫ္ဟဳ ေတာင္းဆိုၾကသၫ္။
နိစၶဓူဝ လႈပ္ရြား စားေသာက္ေနရမႈမ္ားသၫ္ ၾက္ႏၼ အၾတက္ အဓိပၸါယၼဲ့ေနသၫ္။ ဥေပဒအရ ၾက္ႏၼကို ေနာက္ ၆ လအၾတင္း ေသဒဏ္ေပးရမၫ္ ်ဖစ္သၫ္။ ထို႔ေၾကာင့္ ၾက္ႏၼ ေသရမၫ့္ရကၠိဳ ၾတကၡ္ကၼြႏ္းစႏိုင္သၫ္။ ၾက္ႏၼ မၫ္သဴႏြင့္မြ္ စကားေမ်ပာေတာ့။
ၾလတ္ၿငိမ္းခ္မ္းသာျခင့္ ေပးလိမ့္မၫ္ဟဳ သူ အခိုင္အမာ ယံုၾကၫ္ေၾကာင္း တစ္ေန႔ၾတင္ ၾက္ႏၼအား နတ္ေဂ္ာငၠ ထူးထူးဆႏ္းဆႏ္းလာေ်ပာသၫ္။ သူသၫ္ ၾက္ႏၼအား ေသဒဏ္ေပးရႏ္ ေထာကၡံ တင္်ေပသာႅၫ္း ၾလတ္ၿငိမ္းခ္မ္းသာျခင့္ ရလိမ့္မၫ္ဟဳ ႀကိဳတင္သိထားသလားဟု ၾက္ႏၼ စၪ္းစားမိသၫ္။ ေသဒဏၡ္မြတ္်ခင္းသၫ္ တရားရံုး၏ အလုပ္်ဖစ္ၿပီး ၾလတ္ၿငိမ္းခ္မ္းသာျခင့္ ေပးႏိုင္သၫ့္ အာဏာသၫ္ သမၼတထံၾတင္ ရြိသၫ္။ နတ္ေဂ္ာင္သၫ္ စိတ္ေ်ပာင္းၾသား်ခင္းလၫ္း ်ဖစ္ႏိုင္သၫ္။ မၫ္သိဳ႕ပငၧ္ုိေစသူသၫ္ စိတၳားမြႏ္သဴ်ဖစ္ေၾကာင္း ၾက္ႏၼ သိလိုက္ရသၫ္။
ဧၿပီလသို႔ ေရာကႅာသၫ္။ ေႏၾလၫ္းမမၫ္ ေဆာင္းလၫ္း မပီေတာ့။
ၾလတ္ၿငိမ္းခ္မ္းသာျခင့္ ေပးမၫ္ဟဳ ဆိုသၫ့္ အရပ္သတင္းက ပိုမိုက္ယ္ေလာငႅာသၫ္။ ၾက္ႏၼသၫ္ စိတၹိစီးမႈမြ ရြင္သေႏၴ်မာကႅာသၫ္။ ၾက္ႏၼ ်ငင္းဆႏ္ေနသၫ့္ၾကားမြ ေအးဂ္င့္မ္ားက အ်ပင္သိဳ႕ ေခၚၾသားတတ္သၫ္။
တစ္ေန႔ အ်ပငၠ ်ပႏ္ေရာက္ၿပီး အခႏ္းထဲၾတင္ ၾက္ႏၼ ဖိနျပၡ္တၠာ TV ျဖင့္သၫ္။ ၾက္ႏၼက လီအုတ္အား "တစ္ေန႔ကုႏ္်ပႏ္ၿပီေဟ့"ဟု ေ်ပာလိုက္သၫ္။
သူမက ဘာမြ္်ပေႏၼ်ပာပဲ TV ကိုသာ မဲၾကၫ့္ေနသၫ္။ သူမ တာဝႏ္ၿပီးဆံုးရႏ္ ၂ နာရီ လိုေသးသၫ္။
"ကျင္ယႏ္ေဟးအား သမၼတက ၾလတ္ၿငိမ္းခ္မ္းသာျခင့္ ေပးလိုက္သၫ္။ ကိုးရီးယား ေေလၾကာင္းပ္ံသႏ္းမႈအမြတၥၪ္ ၈၅၈ အား ဗံုးေဖာၾကၡဲသူ ကျင္ယႏ္ေဟးသၫ္ တရားခံ အစစ္အမြႏၼဟုတၸဲ ေစခိုင္းခံရသူသာ ်ဖစ္ေၾကာင္း ေ်မာကၠိဳရီးယား လူ႔အျဖဲ႕အစၫ္းဝင္ လူသားတစ္ေယာက္သာ ်ဖစ္ေၾကာင္း ေ်မာကၠိဳရီးယား လူ႔အျဖဲ႕အစၫ္းသၫ္ လူ႔အျခင့္ေအရးကို ေလးစားလိုကၷာမႈမရြိဘဲ ရက္ရကၥကၥက္ အုပၡ္ဴ ပ္ေေနၾကာင္း--------"
ၾက္ႏၼ ၾကားလိုက္ရသၫၼြာ ထိုမ္ြသာ ်ဖစ္သၫ္။ လီအုတၠ ထိုင္ရာမြခုႏၴလ္က္ "ၾလတ္ၿပီေဟ့ ၾလတ္ၿပီတဲ့ေဟ့"
သူမက ေ်ပးလာၿပီး ၾက္ႏၼကို ဖကၳားကာ ေက္ာ်ပငၠိဳထုသၫ္။ သတင္းသၫ္ စခႏ္းအၾတင္း တစၼဟုတၡ္င္း ပ္ံ႕ၾသားသၫ္။ ၾက္ႏၼကို လာေရာကၢဳဏ္်ပဳၾကသၫ္။ နတ္ေဂ္ာငၠိဳမူ ေမၾတ႕ေရသး။
ၾက္ႏၼ ဘာ်ပႏ္ေ်ပာရမြႏ္း မသိ။ သူတို႔က သမၼတ၏ ဆံုး်ဖတၡ္က္ ေအသးစိတၠိဳ ေအာ္ဟစ္ ေၾဆးေႏျးၾကသၫ္။ ၾက္ႏၼ ကုတင္ေပၚသို႔ လြဲခ္ကာ ရိႈက္ႀကီးတငင္ ငိုေႂ ၾကးမိသၫ္။ ၾက္ႏၼ၏ ႀကီးမားေသာ စိတႅႈပ္ရြားမႈကို ေ်ပာမ်ပႏိုင္။
အစိုးရကို ေက္းဇူးတင္သလို ၾက္ႏၼ မိသားစုအၾတက္ ဝမ္းနၫ္းရသၫ္။ နတ္ေဂ္ာင္ ေရာကႅာသၫ္။
"ဒီေန႔ဟာ ေပ္ာၥရာေအကာင္းဆံုးေန႔ပဲ ၾယႏ္ေဟးေရ။ ဆိုးလၼြာ မင္းရဲ႕ ဘဝသစ္အၾတက္ အစီအစဥၡ္ေရတာ့မယ္။ မနက္်ဖႏၠ္ေတာ့ ငါဝငႅာခဲ့မယ္။ အဲ့ဒီက္ေတာ့ ေၾဆးေႏျးၾကတာေပါ့"
သူ႔အား ေခါင္းၿငိမ့္်ပလိုက္ၿပီး "ေက္းဇူးတငၸါတယ္။ ရြငၠ ၾက္ႏၼေအပၚ ေမကာင္းဘူးလို႔ ထငၡဲ့မိတယ္"
ၾက္ႏၼစကားေၾကာင့္ သူမ္က္ႏြာမထားတတ္ေအာင္ ့်ဖစ္ၿပီး "ငါတို႔အားလံုးအၾတက္ တကယ့္ကို ခကၡဲတဲ့ အခ္ိႏ္်ဖစၡဲ့ရတယ္ ၾယႏ္ေဟး။ တို႔လၫ္း ဒီလိုေအၾတ႕အႀကံဳမ္ဴ ိးမရြိခဲ့ဘူး။ ကိုယ့္ရဲ႕ တာဝႏ္သိ စိတၷဲ႔ စိတႅႈပ္ရြားမႈတို႔အၾကားမြာ ႐ုႏ္းကႏၡဲ့ရတယ္။ မင္းသိတဲ့အတိုင္း ဒီဟာက အ်ဖဴ အမၫ္း သဲသဲၾကဲၾကဲလၫ္း မဟုတၻဴး။ သမၼတႀကီးေအနနဲ႔လၫ္း လူမႈေရးဘကၠ မစၪ္းစားပဲ ႏိုင္ငံေရးအရ စၪ္းစားၿပီး ၾလတ္ၿငိမ္းခ္မ္းသာျခင့္ ေပးလိုကၱာ။ ေ်မာကၠိဳရီးယား အစိုးေရၾကာင့္ ်ဖစၸ္ကၡဲ့ရတဲ့ ဝမ္းနၫ္းစရာအ်ဖစၸ္က္ေၾတထဲမြာ မင္းဟာ တကယ့္ ဥပမာေကာင္းတစၡဳပဲ။ လူတိုင္း မင္းရဲ႕ အ်ဖစ္အပ္က္ေပၚမြာ သငၡႏ္းစာ ယူႏိုင္ၾကလိမ့္မယ္"
"မင္းကို အဆံုးစီရငႅိဳကႅိဳ႕လၫ္း ဘာမြ ေ်ပာင္းလဲလာမြာမဟုတၻဴး။ ေသဆံုးၾသားတဲ့ လူေၾတ အသက္်ပႏ္ရြငႅာမြာ မဟုတ္သလို ယုတၼာတဲ့ ေ်မာကၠိဳရီးယားေခါင္းေဆာင္ေၾတကို အ်ပစ္ေပးရာေမရာကၻဴး။ မင္းကို အဆံုးစီရငႅိဳက္ရင္ အသကၱစ္ေခ္ာင္းကို သက္သကၼဲ့ ်ဖဳႏ္းတီးရာ ေရာၾက္သားမယ္။ ေ်မာကၠိဳရီးယား ်ပၫ္သဴအားလံုးဟာ မင္းလိုပဲ ဓားစာခံ ်ဖစ္ေနၾကရတယ္။ မင္းဟာ မင္းလုပ္ရပ္ အၾတက္ အမြႏၠတယ္ ေနာငၲရတယ္။ ေတာငၠိဳရီးယားကို အႏၲရယ္်ပဳမယ့္လူလၫ္း မဟုတၻဴး။ တိုကၡိဳက္သတ္်ဖတ္ေရးအၾတက္ ေလ့က္င့္ခဲ့ေရပမယ့္ မင္းမြာ ဒုစ႐ုိက္ေၾသး မပါဘူး။ ငါတို႔ေၾတဟာ မင္းေနရာမြာ ေရာကၡဲ့မယၦိဳရင္ မင္းလိုပဲ လုပၼိၾကမြာပဲ"စကားအဆံုးၾတင္ သူက ၿပံဳးလိုက္သၫ္။
လီအုတ္ေရာကႅာၿပီး ၾက္ႏၼလက္ေခ္ာင္းမ္ားကို ဆုပၠိဳငၠာ "ငါ့အ်မငၠလၫ္း ဒီလိုပဲ။ မင္းသိတဲ့အတိုင္းပဲ ႏိုင္ငံ်ခားသား တစ္ေယာက္ ေအနနဲ႔ေကတာ့ ဒီေအ်ခေအနကို နားလၫ္ႏိုငၼြာ မဟုတၻဴး။ ကိုးရီးယားႏြစ္ႏိုင္ငံ ပိုင္း်ခားခံေနရတဲ့ ခံစားမႈကို ခံစားဖူးတဲ့သူမြ ဒါကိုနားလၫ္ႏိုငၼယ္။ တိုင္း်ပၫ္ ႏြစၸိဳင္း်ပတ္ေနၿပီး တပိုင္းကို ရကၥက္ ၾကမ္းၾကဳတၱဲ့ ေခါင္းေဆာငၠ အုပၥိဳးထားတယ္။ ကမာၻ တ်ခားေနရာမြာေနတဲ့လူဟာ အဲ့ဒီခံစားမႈကို ဘယႅိဳမြ သိႏိုငၼြာမဟုတၻဴး။ ႏြစၸိဳင္းၾကဲေနတဲ့ တိုင္း်ပၫ္ တ်ခားတဖက္်ခမ္းမြာ လူတိုင္းမြာ
ေၾဆမ္ဴ ိးေၾတရြိတယ္။ အဲ့ဒီေၾဆမ္ဴ ိးေၾတကို တစၡါမြလၫ္း ေမၾတ႕ဖူးၾကဘူး။ မင္းအခုလို ကံေမကာင္းေအၾကာင္းမလြတဲ့ မင္းရဲ႕ အ်ဖစ္အပ္ကၠ ႏြစ္ႏိုင္ငံေပါင္းစၫ္းေရးအၾတက္ ေအထာက္အကူ ်ဖစၲႏ္ေကာင္းပါတၾယၠာ"
သူမက ဆက္၍ "အခုခ္ိႏၼြာ ေအရးႀကီးဆံုးက မင္း ၾလတ္ၿငိမ္းခ္မ္းသာျခင့္ ရၾသားတာပဲ။ ငါတို႔လိုပဲ မင္းဟာ ၾလတႅပၲဲ့ လူသားတစ္ေယာက္ ်ဖျစ္သားၿပီ"
ဆက္ရႏ္
SwamHtet