ရွားေတာဆိုသည့္အမည္က ၿပီးခဲ့သည့္ လပိုင္း မတုိင္မီထိ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ ရင္းရင္းႏွီးႏွီး သိပ္မရွိလွ။ ၾသဂုတ္အေစာပိုင္းတုန္းက သမၼတ႐ံုးဝန္ႀကီး ဦးေအာင္မင္းတစ္ေယာက္ ရွားေတာတြင္ေရြးေကာက္ပြဲဝင္မည္ဟု ေၾကညာခဲ့ရာမွ ရွားေတာကို စ၍ စိတ္ဝင္စားခဲ့သည္။

အင္တာနက္ေပၚလွန္ေလွာ ရွာျပန္ေတာ့လည္း သတင္းအ ခ်က္အလက္မ်ားမ်ား မရခဲ့။ အြန္လုိင္းစြယ္စံုက်မ္းဝီကီပီးဒီးယားတြင္မူ ‘‘ရွားေတာၿမိဳ႕သည္ ကယားျပည္နယ္အတြင္းမွ ၿမိဳ႕ျဖစ္ၿပီးျမန္မာျပည္အေရွ႕ပိုင္းတြင္ တည္ရွိ သည္’’ဟု ခပ္တိုတို ေရးထား သည့္ စာတစ္ေၾကာင္းသာ ေတြ႕ရ သည္။

သို႔ျဖင့္ ေရြးေကာက္ပြဲအၿပီး ႏွစ္ရက္အၾကာ ႏိုဝင္ဘာ ၁၀ ရက္တြင္ မိတ္ေဆြအခ်ိဳ႕၏အကူ အညီျဖင့္ အျခားသတင္းသမား မ်ားႏွင့္အတူ ရွားေတာသို႔ သြားရန္ အခြင့္အေရးတစ္ခုရခဲ့သည္။

ခရီးလမ္းက ႏုိင္ငံအေရွ႕ပိုင္း ကယားျပည္နယ္၏ၿမိဳ႕ေတာ္လိြဳင္ ေကာ္မွ အေရွ႔တည့္တည့္သို႔ ကားျဖင့္ သံုးနာရီသာသာ သြားရမည္။

လမ္းက ရွမ္းကုန္းျပင္ျမင့္ႏွင့္ ဆက္ေနသည့္ အေရွ႕ဘက္ ေတာင္တန္းႀကီးေပၚတြင္ ေဖာက္ လုပ္ထားၿပီး အခ်ိဳ႕ေတာင္ကုန္း မ်ားက ပုပၸားေတာင္ထက္ပင္ ျမင့္ မား သည္။ ေတာင္မ်ား၏အျမင့္က ပင္လယ္ေရ မ်က္ႏွာျပင္ထက္ အျမင့္ေပ ၃,၀၀၀ မွ ၆,၀၀၀ ေလာက္အထိ ျမင့္ၿပီး မုိးေပၚထုိး ထြက္ေနသည္။

အေကြ႕အေကာက္ေပါင္း မ်ားစြာကို ေက်ာ္ျဖတ္ၿပီး ေနာက္ ဆံုးတြင္ ေတာင္တန္းမ်ားအၾကားရွိ ေျမျပန္႔လြင္ျပင္ေပၚ ၿမိဳ႕တည္ထားသည့္ ရွားေတာသို႔ေရာက္ရွိခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။

ၿမိဳ႕ထဲတြင္ေတာ့ ဒူးခါင္း၌ ႀကိဳးမ်ားပတ္ထားၿပီး ေရာင္စံုဆြဲ ပုတီးမ်ားဆြဲထားသည့္ ဒူးႀကီး အမ်ိဳးသမီးမ်ား၊ ကယား၊ ကယန္း လူမ်ိဳးမ်ား၊ ရွမ္းႏွင့္ ကရင္ႏြယ္ဖြားမ်ားက ၿမိဳ႕တြင္းလမ္းမမ်ားေပၚ ဥဒဟို သြားလာေနၾကသည္။

 မ်ိဳးႏြယ္စုမ်ား၊ အသားအ ေရာင္မ်ားႏွင့္ ဘာသာစကားကြဲ ျပားမႈမ်ားျဖင့္ ျပည့္ေနသည့္ရွား ေတာတြင္ တူညီသည့္ အရာတစ္ခု ေတာ့ရွိသည္။ ထိုသည္က ၿမိဳ႕အ  ဝင္လမ္းမေပၚတြင္ ဖြင့္လွစ္ထား သည့္ ပရဟိတေဆးခန္းအေပၚ သေဘာထားပင္ျဖစ္သည္။

အျဖဴေရာင္အဝုိင္းေပၚတြင္ ၾကက္ေျခနီတံဆိပ္တစ္ခု႐ိုက္ႏွိပ္ ထားၿပီး ‘ပရဟိတ’ဟုအမည္ေပး ထားသည့္ ေဆးခန္းက ေဒသခံမ်ားအၾကားတြင္ နာမည္ေကာင္းျဖင့္ ေက်ာ္ၾကားသည့္ ေဆးခန္းတစ္ခု ျဖစ္သည္။

ဆိုင္းဘုတ္၏ ေအာက္နား တြင္ ေရးထားသည္က ‘‘အခမဲ့ ေဆးကုခန္း’’၊ ‘‘မည္သူမဆို အခ မဲ့ကုသႏိုင္သည္’’။ ေဒသခံေတြ နဲ႔ စကားစျမည္ေျပာၾကည့္ေတာ့ ေဆးခန္း၏မူဝါဒမ်ားက လူၾကား ေကာင္း႐ံုဟန္ျပ သက္သက္မ ဟုတ္ေၾကာင္း ေပၚလြင္လာသည္။

သည္ေဆးခန္းေပၚလာပံုက လည္း ပေဟဠိဆန္လွသည္။ မိုးဦး ကာလမွာ ႐ုတ္တရက္ ထြက္ေပၚ လာသည့္ မိႈပြင့္မ်ားလို ၿပီးခဲ့သည့္ ဇြန္လအတြင္းက ရွားေတာၿမိဳ႕ လယ္လမ္းမေပၚ ႐ုတ္တရက္ ေရာက္လာျခင္းျဖစ္သည္။

ရွားေတာမေရာက္ခင္တုန္း ကၿပီးခဲ့သည့္ ရက္ပိုင္းအတြင္း ၿပီး ဆံုးသြားသည့္ေရြးေကာက္ပြဲ၊ ေရွး ေခတ္႐ိုးရာအဝတ္အစားမ်ား ဆင္ ျမန္းေနဆဲျဖစ္သည့္ဌာေနတုိင္း ရင္းသားမ်ားႏွင့္ ျပည္တြင္းၿငိမ္း ခ်မ္းေရးအေၾကာင္းေရးဖို႔ ေတးထားခဲ့သည့္ ကြၽန္ေတာ့္စိတ္ကူး မ်ားကိုဖံုးလႊမ္းသြားသည္က ပရ ဟိတေဆးခန္း။

၂၀၁၄ သန္းေခါင္စာရင္း အရ လူဦးေရ ၇,၀၀၀ ေက်ာ္ရွိ ေသာ္လည္း ေလးပံုသံုးပံုမွာ ေက်း လက္ေဒသမ်ားတြင္ အေျခခ်ေနထုိင္သည့္ ရွားေတာကဲ့သို႔ နယ္ ၿမိဳ႕ေလးတြင္ အားအကိုးရဆံုး ေဆးခန္းေလးအေၾကာင္း စနည္း နာဖို႔ ႀကိဳးစားေတာ့သည္။

ပထမဆံုး ေျခလွမ္းအျဖစ္ ေဆးခန္း၏ေဘးတြင္ ဖြင့္ထား ေသာ စားေသာက္ဆုိင္၌ ေဆးခန္း အေၾကာင္း တီးေခါက္ၾကည့္သည္။ နယ္ၿမိဳ႕မ်ားတြင္ သတင္းစကားအစံုလင္ဆံုးက ေစ်းဆုိင္မ်ားပင္ မဟုတ္ပါေလာ။

ေစ်းဆုိင္ပိုင္ရွင္က ရွားေတာ ၿမိဳ႕နယ္ ျပည္နယ္လႊတ္ေတာ္အ မတ္အျဖစ္ ဝင္ေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္ခဲ့ သူ။ ဆုိင္ပိုင္ရွင္ ဦးစိုင္းအုန္းျမင့္ႏွင့္ မိနစ္အေတာ္ၾကာ စကားေျပာ ၾကည့္ေတာ့ သူကလည္း ေဆးခန္း အေပၚ ေပးသည့္အမွတ္က ရာႏႈန္း ျပည့္နီးပါးအေကာင္းခ်ည္း။

သူကိုယ္တိုင္ ေဆးဝါးကုသ မႈ မခံယူဖူးေသာ္လည္း ႀကံဳဖူးသမွ်ထဲတြင္ ဝန္ေဆာင္မႈအေကာင္း ဆံုး ေဆးကုခန္းဟု ခ်ီးက်ဴးသည္။

‘‘ေဆးဖိုး၊ ဆရာဝန္အားလံုး အလကားကို ကုေပးတာ။ ၂၄ နာရီပတ္လံုးႀကိဳက္တဲ့အခ်ိန္ လာကုရ တယ္။ အနီးအနားရြာေတြက လာ ပင့္ရင္လည္း အခ်ိန္မေရြးလိုက္ ေပးတယ္’’

ေဆးကုသစရိတ္၊ ေဆးဖိုး ဝါးခ ဘာတစ္ခုမွ် မကုန္။ ရာႏႈန္း ျပည့္အခမဲ့ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အခ်ိန္တိုအတြင္း လူသိမ်ားလာ သည့္အေၾကာင္းလည္း ‘ပရဟိတ’ ေဆးခန္းႏွင့္ ၿခံစည္း႐ိုးတစ္ခုသာ ျခားသည့္ အိမ္၌ ေနထုိင္သည့္ ဦးစိုင္းအုန္းျမင့္က ေျပာသည္။

‘ပရဟိတ’ေဆးခန္းမွာ ကု သ၍ ခဲယဥ္းၿပီး ပိုမို႐ႈပ္ေထြးေသာ ေရာဂါခံစားေနရသူမ်ားအတြက္ ေတာ့ လိြဳင္ေကာ္ေဆး႐ံုကို လႊဲေပး သည္။ လူနာကို ဆရာဝန္ကိုယ္ တုိင္ ရွားေတာႏွင့္ မုိင္ ၄၀ ေက်ာ္ ေဝးသည့္ လိြဳင္ေကာ္ေဆး႐ံုကို ပို႔ ေပးသည္။ သည့္အတြက္ ေငြေၾကးတစ္ျပားတစ္ခ်ပ္မွ မကုန္ေၾကာင္းေဒသခံေတြက ဆိုသည္။

သည္လိုႏွင့္ လူနာဒါဇင္ ေပါင္းမ်ားစြာကို အသက္ဆက္ ေအာင္ ေဆးခန္းက ကူညီေပးခဲ့ သည္။ ေဆးခန္းထိုင္သည့္ဆရာ ဝန္ကလည္း ရန္ကုန္က အထူးကု ေဆးခန္းေတြမွာ ေတြ႕ရေလ့ရွိ သည့္ အၿမဲတမ္း အလုပ္မ်ားေန ေသာဆရာဝန္မ်ားကဲ့သို႔ လူနာကို ငါးမိနစ္ေလာက္သာ အခ်ိန္ေပးသူ မဟုတ္။ ရည္မြန္ယဥ္ေက်းၿပီး စိတ္ရွည္သူ။

တစ္သက္ႏွင့္ တစ္ကိုယ္မ ႀကံဳဖူးသည့္ အခမဲ့က်န္းမာေရးဝန္ ေဆာင္မႈေၾကာင့္ ‘ပရဟိတ’ေဆး ခန္းနာမည္ႀကီးသြားပံုက ၿမိဳ႕နယ္ ျပည္သူ႔ေဆး႐ံုသို႔ သြားျပေလ့ရွိ သည့္ လူနာမ်ားကိုယ္တုိင္ ေဆး႐ံုေရွ႕ေက်ာ္သြားၾကၿပီးေနာက္ တစ္လမ္းဆီဆက္ေလွ်ာက္ကာ ‘ပရ ဟိတ’ဆီ လာခဲ့ၾကသည္။

ေဆးခန္းဆုိင္းဘုတ္၏ေရွ႕ ေပအနည္းငယ္အကြာမွာ ေနာက္ ထပ္ဆုိင္းဘုတ္တစ္ခုထပ္ရွိေသး သည္။

 ၂×၁ လက္မ တိုင္ႏွစ္တုိင္အၾကားစိုက္ထားသည့္ ဗီႏိုင္းဆုိင္းဘုတ္ေပၚတြင္ ေရးထားသည္က ‘‘ဦးေအာင္မင္း’’‘‘တစ္သီးပုဂၢလ’’။ အဲဒီစာႏွစ္ေၾကာင္းေဘးတြင္ စပါး ႏွံကိုက္ခ်ီၿပီး ပ်ံသန္းေနသည့္ခ်ိဳး ငွက္တစ္ေကာင္။

ဆုိင္းဘုတ္အေပၚပိုင္းတြင္ ေတာ့ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ ကိုင္အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ ဦး ေအာင္မင္းတို႔ တြဲ႐ိုက္ထားသည့္ ဓာတ္ပံုကို ဗီႏိုင္းစေပၚ၌ ႐ိုက္ႏွိပ္ ထားသည္။

  ေဒသခံမ်ားအၾကားတြင္ ေတာ့ ထုိေဆးခန္းေလးသည္ ဦးေအာင္မင္းအကူအညီျဖင့္ ဖြင့္ထားေသာေဆးခန္းအျဖစ္ လူသိ မ်ားသည္။

သမၼတ႐ုံး၀န္ႀကီး ဦးေအာင္ မင္းက ရွားေတာတြင္ အမ်ဳိးသား လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္အျဖစ္ ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပဲြ၌ တစ္သီးပုဂၢလ၀င္ေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္ရန္ စာ ရင္းေပးထားသူ ျဖစ္သည္။

ေဒသခံမ်ား သေဘာေပါက္ ထားသည့္ ကပရဟိတေဆးခန္း မွာ ေရြးေကာက္ပဲြႏွင့္မသက္ဆုိင္။ ႏုိ၀င္ဘာ ၈ ရက္တြင္ ရလဒ္မည္သို႔ ထြက္ေစကာမူ နာမက်န္းျဖစ္တုိင္း ေဆးခန္းေလးကေတာ့ ပုံမွန္ေဆး ၀ါးကုသမႈေပးမည္ဟု ယူဆထား ၾကသည္။

ဦးေအာင္မင္းစည္း႐ုံးေရး စဆင္းရန္ ရွားေတာသို႔ေရာက္လာ ခ်ိန္တြင္ေတာ့ ပရဟိတေဆးခန္း ေလးဖြင့္ထားသည့္ အိမ္မွာစ တည္းခ်သည္။

ဦးေအာင္မင္း  မဲဆြယ္ရန္ ရွားေတာသို႔ ေရာက္ရွိခ်ိန္တြင္ ပရဟိတေဆးခန္းေလးသည္ ေနာက္တစ္ေနရာ ေျပာင္းျပန္သည္။ ပိုမိုက်ယ္၀န္းၿပီး လူနာမ်ားအတြက္ သက္ေသာင့္သက္သာရွိလွေသာ ေနရာသစ္ဆီသို႔။ ေနရာသစ္ကဦးေအာင္မင္း စတည္းခ်သည့္ အိမ္ႏွင့္ကပ္လ်က္။

ေနရာအေျပာင္းအလဲ ျဖစ္ ခဲ့ေသာ္လည္း ေဆးခန္းေလးအ ေပၚ လူေတြအားကိုးယုံၾကည္မႈက ေတာ့ မေျပာင္းလဲခဲ့ဟု ပတ္၀န္း က်င္ရွိ ေဒသခံမ်ားက ေျပာသည္။ လူနာရွင္အခ်ဳိ႕ အထင္လဲြမႈအခ်ဳိ႕ ရွိခဲ့သည့္တုိင္ ေဆးခန္းေလးအ ေပၚ လူထု၏အားကိုးမႈက ေလ်ာ့ မသြားခဲ့။

သည္လိုႏွင့္ ေန႔ေတြ၊ ရက္ ေတြၾကာလာၿပီး ႏုိ၀င္ဘာ ၈ ရက္ ဆီ ေရာက္လာခဲ့သည္။ သမုိင္း ၀င္ေရြးေကာက္ပဲြ မဲထည့္မည့္ သူ မ်ားကလည္း ပရဟိတေဆးခန္း ေလး ေရွ႕က ျဖတ္သန္းၿပီး မဲ႐ုံဆီ သြားခဲ့ၾကသည္။

မဲ႐ုံတြင္ အနီကို ေထာက္ခံသူမ်ားရွိသကဲ့သို႔ အစိမ္းကို ေထာက္ခံသူမ်ားလည္း ရွိသည္။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး၀န္ႀကီးဟု ေဒသခံမ်ား ၾကားနာမည္ႀကီးသည့္ ဦးေအာင္မင္း၏ အမည္ေဘးတြင္ ေထာက္ခံမဲ႐ုိက္ႏွိပ္သူမ်ားရွိသလို လူမ်ဳိးစုပါတီမ်ားမွ အမတ္ေလာင္းမ်ားကို အားေပးသူမ်ားလည္း ရွိခဲ့သည္။

မဲေပးသည့္ေန႔က ရွားေတာ သည္လည္း ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္းရွိ အျခားၿမိဳ႕မ်ားလုိပင္။ လုပ္ငန္းခြင္ ကိုယ္စီ၀င္ၾကသူမ်ားလည္း ရွိ သလို ေရြးေကာက္ပဲြအေၾကာင္း ေစာင့္ၾကည့္ေဟာကိန္းထုတ္သူ မ်ားလည္း ရွိခဲ့သည္။

ေဒသခံမ်ားၾကားတြင္ေတာ့ အႏုိင္၊ အ႐ႈံးက ခန္႔မွန္းရခက္ ေနဆဲ။ ဦးေအာင္မင္းသည္ အစိုးရအဖဲြ႕အတြင္းမွ ထိပ္တန္း၀န္ႀကီး တစ္ဦးျဖစ္ၿပီး ျပည္ေထာင္စုၾကံ႕ ခုိင္ေရးႏွင့္ ဖံြ႕ၿဖိဳးေရးပါတီထိပ္ ပိုင္း ေခါင္းေဆာင္မ်ားက သေဘာမတူသည့္တုိင္ ေရြးေကာက္ပဲြ၀င္ ရန္ ရွားေတာသုိ႔ အေရာက္လာခဲ့ သူျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အႏုိင္ရႏုိင္ သည့္ စာရင္းတြင္ ထိပ္ဆုံးက ေျပးခဲ့သည္။
ထို႔အျပင္ ၂၀၁၀ ေရြး ေကာက္ပဲြတြင္ အႏုိင္ရခဲ့ေသာ ျပည္ေထာင္စုၾကံ႕ခိုင္ေရးႏွင့္ ဖံြ႕ ၿဖိဳးေရးပါတီမွ ဦးေဌးရယ္သည္ လည္း အဆုိပါေဒသတြင္ အရွိန္ အ၀ါႀကီးသူတစ္ဦး ျဖစ္ခဲ့သည္။

အျခား ၿပိဳင္ဘက္မ်ားျဖစ္ ေသာ ကယားလူမ်ဳိးစုဒီမုိကေရစီ ပါတီႏွင့္ လူမ်ဳိးေပါင္းစုံဒီမုိကေရစီ ပါတီ(ကယားျပည္နယ္)မွ ကိုယ္ စားလွယ္မ်ားသည္လည္း ၎တုိ႔ ႏွစ္ဦးကို စိန္ေခၚႏိုင္သည့္စြမ္းရည္ ကိုယ္စီရွိၾကသည္။

အျခားတစ္ဦးက အမ်ဳိးသားဒီမုိကေရစီအဖဲြ႕ခ်ဳပ္မွ ဦးေအာင္ ေက်ာ္စုိး။

ရွားေတာရွိ မဲ႐ုံမ်ားမွ မဲမ်ား ကို ကနဦးေရတြက္ေနခ်ိန္အထိ အျဖဴ၊ အမည္း မသဲကြဲေသး။ သုိ႔ေသာ္လည္း အေျခအေနအ ေကာင္းဆုံးက ဦးေအာင္မင္းႏွင့္ အမ်ဳိး သားဒီမုိကေရစီအဖဲြ႕ခ်ဳပ္မွ ဦးေအာင္ေက်ာ္စိုးတုိ႔ ျဖစ္သည္။

သည္လုိျဖင့္ ေရြးေကာက္ပဲြအၿပီး ေနာက္ႏွစ္ရက္အၾကာ ႏုိ၀င္ဘာ ၁၀ ရက္တြင္ေတာ့ အႏုိင္၊  အ႐ႈံးရလဒ္ကို ျပည္နယ္ေရြးေကာက္ပဲြေကာ္မရွင္က အတည္ျပဳေပးခဲ့ သည္။ အႏုိင္ရသူက ေဒသခံမ်ား အၾကား ‘‘ဆယ္ဘူးထူး ဖေရး’’ပါ တီမွဟု လူသိမ်ားသည့္ ဦးေအာင္ ေက်ာ္စိုးပင္ ျဖစ္သည္။

ရွားေတာတြင္ အမ်ဳိးသားဒီ မုိကေရစီအဖဲြ႕ခ်ဳပ္ကို ကယန္းတုိင္း ရင္းသားမ်ားက ‘‘ဆယ္ဘူးထူးဖေရး’’ ဟု သိၾကသည္။ အဓိပၸာယ္က ‘‘ၾကယ္ျဖဴႏွင့္ ခြပ္ေဒါင္း’’။

ႏုိင္ငံေရး အက်ဥ္းသား ေဟာင္းႏွင့္ ေက်ာင္းသားေတာ္ လွန္ေရးအဖဲြ႕၀င္ေဟာင္း ဦး ေအာင္ေက်ာ္စုိးသည္ ဦးေအာင္ မင္းကို မဲႏွစ္ဆနီးပါး အသာရကာ အႏုိင္ရခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။

ထိုေန႔တြင္ ရွားေတာကုိ ေရာက္ေတာ့ ဦးေအာင္မင္းတည္း ခိုခဲ့သည့္ အိမ္ကတံခါးပိတ္လ်က္ သားၿခံထဲတြင္ တပ္ထားသည့္ စ ကိုင္းနက္႐ုပ္သံဖမ္းစက္ႏွင့္ အင္ တာနက္အသုံးျပဳႏုိင္သည့္ ဖုန္း လိုင္းတစ္ခုကို လူငယ္အခ်ဳိ႕က ျဖဳတ္သိမ္းလ်က္ ရွိသည္။

ဦးေအာင္မင္း စတည္းခ် ခဲ့သည့္ အိမ္ေဘးသို႔ ေျပာင္းလဲဖြင့္ လွစ္ထားသည့္ ေဆးခန္းသည္လည္း ေရြးေကာက္ပဲြ ရလဒ္ထြက္ လာၿပီးသည့္ေနာက္ ကုသမႈမ်ား႐ုတ္တရက္ ရပ္ဆုိင္းသြားခဲ့သည္။ ေဆးခန္းမွ ဆရာ၀န္သည္လည္း ဦးေအာင္မင္းႏွင့္ မေရွးမေႏွာင္း ရွားေတာမွ ထြက္သြားခဲ့သည္။

ရွားေတာမွ ပရဟိတေဆး ခန္းအေၾကာင္းကို ၀န္ႀကီး ဦးေအာင္မင္းႏွင့္ ႏို၀င္ဘာ ၁၇ ရက္က ေန ျပည္ေတာ္တြင္ ေတြ႕ဆံုခိုက္ေမး ျမန္းရန္ ႀကိဳးပမ္းခဲ့ေသာ္လည္း ေမးျမန္းခြင့္မရခဲ့ပါ။ ရွားေတာတြင္ ထုိေဆးခန္း၏သက္တမ္း မွာ ငါးလေက်ာ္သာ ၾကာျမင့္ခဲ့ပါ သည္။

‘‘ကြၽန္ေတာ္တို႔ သေဘာ ေပါက္ထားတာက ေရြးေကာက္ ပဲြ ရလဒ္ဘယ္လိုျဖစ္ျဖစ္ ေဆးခန္း က ေနာက္ေျခာက္လအထိ ရွိေန မယ္လို႔ပဲ’’ဟု ရွားေတာေဒသခံ တစ္ဦးက ေျပာသည္။

ေရြးေကာက္ပဲြ ရလဒ္အတည္ျဖစ္ခဲ့သည့္ ႏုိ၀င္ဘာ ၁၀ ရက္ ညေနတြင္ ဖ်ားနာေနေသာ ကေလးငယ္ကို ရင္၀ယ္ပိုက္ထားၿပီး ေဆးခန္းမဖြင့္ေတာ့ေသာေၾကာင့္ စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ျပန္လာသည့္ အမ်ဳိးသမီးတစ္ဦးႏွင့္ ဆုံခဲ့ရသည္။

‘‘ေဆးခန္းက ေနာက္ႏွစ္ ပတ္ေလာက္မွ ျပန္ဖြင့္မယ္ေျပာ တယ္’’ဟု အဆုိပါ အမ်ဳိးသမီးက ေျပာသည္။

ယခုေတာ့ ရွားေတာတြင္ နာမည္ေကာင္းျဖင့္ ေက်ာ္ၾကား သည့္ ‘ပရဟိတက’ေဆးခန္း ေလးသည္ ပါးစပ္ရာဇ၀င္အျဖစ္ သာ ရွိေတာ့သည္။

ေဆးခန္းႏွင့္ပတ္သက္၍ က်န္ရစ္ခဲ့သည္ တစ္ခုတည္းေသာ အရာ၀တၳဳပစၥည္းက လူနာခုတင္ ကို ကာထားသည့္ လုိက္ကာေလး တစ္ခ်ပ္သာ။