ဘုရားေက်ာင္းကန္သြားမည့္ အမ်ိဳးသမီးမ်ား သတိထားဖို႔
>>>>>>>>>>>{{{(((())))}}}<<<<<<<<<<<<<
ရွင္ေစာပု မိဖုရားႀကီးက ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းသြားခါနီး
သူ႔အေျခြအရံမ်ားကို မွာၾကားသည္မွာ -
ထိပ္ထား တစ္ခုသတိေပးခ်င္ေသးတယ္။ သမီးေတာ္တို႔ေရာ
ေသေသခ်ာခ်ာ နားေထာင္ၾကေနာ္။ ယခုမယ္မယ္တို႔ သြားရမွာက
ရဟန္းေတာ္ေတြ သီတင္း သံုးတဲ့ေနရာ၊ မယ္မယ္တို႔
ခ်ယ္သထားတာက တကယ့္ပြဲလမ္းသဘင္ သြားမယ့္အတိုင္းပဲ။
မိန္းမတေယာက္ရဲ႕ ၀တ္စားဆင္ယင္မႈနဲ႔ အမူအရာေတြဟာ
ဆန္႔က်င္ဘက္ ျဖစ္တဲ႔ ပုရိသေတြကို ဆြဲေဆာင္ႏိုင္စြမ္းရိွတယ္။
အဆန္း တၾကယ္ ျပင္ဆင္မြမ္းမံမႈက ညိွဳ႕ယူလိုက္တဲ႔အတြက္
သူတို႔မွာ ပူေလာင္တဲ့ ကိေလသာေတြ ျဖစ္လာႏိုင္တယ္ေလ။
ဒီလို သူ႔စိတ္ကို အေမွာင္ရိပ္လႊမ္းသြားတာနဲ႔ တၿပိဳင္နက္
သူ႔မွာ အျပစ္ျဖစ္ရသလို၊ သူ႔ကိုပူေလာင္ေအာင္ ၀တ္ဆင္ထားတဲ႔
မိန္းမမွာလည္း တန္းတူ အျပစ္ျဖစ္ရတယ္။ ဒီေတာ႔ ကိုယ့္ရဲ႕ အေနအထိုင္ေၾကာင့္ တစ္ပါးသူတစ္ဦးကို ဘယ္ေတာ႔မွ အေမွာင္မလႊမ္းသြားပါေစနဲ႔။
သမီးေတာ္တို႔ . . . ရဟန္းေတာ္ေတြဆိုတာကလည္း အာသေ၀ါ
ကုန္းခမ္းေနသူေတြ ႐ွိသလို၊ပုထုဇဥ္ေတြ ႐ွိတာပဲေလ။ ဒီေတာ့ ပုထုဇဥ္
ရဟန္းေတာ္ေတြအတြက္ မယ္မယ္တို႔လို မိန္းမသားေတြက
ဝတ္စားဆင္ယင္မႈကို ဆင္ျခင္ၾကဖို႔ လိုအပ္တယ္။ပုထုဇဥ္ေတြပဲျဖစ္လို႔
ျပာဖံုးေနတဲ႔ မီးခဲေတြပါပဲ။ ဒီမီးခဲ ေတြကို သမီးေတာ္တို႔ရဲ႕ တပ္မက္စရာ ရူပါရံုဆိုတဲ႔ ေလေျပတစ္ခ်က္ေမြ႕ လိုက္ရင္ . . .
ထိပ္ထား မဆက္ပါရေစနဲ႔ေတာ႔ကြယ္ . . . ။
ဒါေၾကာင့္ သင့္တင္႔ရံုပဲ ျပင္ဆင္ၾက၊ ေခါင္းကပန္းေတြျဖဳတ္လိုက္။
မွံဳနံ႔သာေတြ ကိုလည္း ဖ်က္လိုက္ၾကပါဦး။ လံုလံုၿခံဳၿခံဳ၀တ္ဆင္ၿပီး
ျမင္ရသူစိတ္ထဲမွာ ႏွမငယ္၊ သမီးငယ္တေယာက္လို
ကရုဏာပြားလာေအာင္ ဝတ္စားဆင္ယင္ပီး
ေျပာဆို ဆက္ဆံ ၾကပါကြယ္။
မသန္းသန္း (မန္းတကၠသိုလ္)၏ ရွင္ေစာပု အမည္ရိွ စာအုပ္မွ။
..............................................................................
မင္းတုန္းမင္းႀကီး မွ ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္ရဲ႕ သမာဓိ၊စိတ္ဓာ္တ္ကိုစမ္းသပ္သလိုပါ။
ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္ ဆိုတာ ရတနာပံုေခတ္က စာေပက်န္းဂန္လည္းတတ္ ၊ သတၱိ႐ွွိ႐ွိ ခပ္ရြတ္ရြတ္ ေျပာစရာ႐ွိရင္ မညႇာမတာ ေျပာတတ္တဲ့ ဆရာေတာ္ႀကီးပါ ။
မင္းတုန္းမင္းနဲ႔လည္း မၾကာမၾကာ စကားစစ္ထိုး ရန္ျဖစ္ေနၾကပါ ။
တေန ့ေတာ့ ဗန္ေမာ္ဆရာေတာ္၏စိတ္ကို စမ္းသပ္ခ်င္လို ့မင္းတုန္းမင္းက အေနာက္ေဆာင္ ( ေယာက်္ားမဝင္ရတဲ့ မင္းသမီး မိဖုရား အပ်ိဳေတာ္မ်ားသာ ေနတဲ့ အပိုင္း) မွာ ပင့္ၿပီးဆြမ္းကပ္ခိုင္းတယ္ ။ အပ်ိဳေတာ္ေတြကိုလည္း ဆြမ္းကပ္တဲ့အခါ မလံု ့တလံု ေလးေတြ ဝတ္ ( ပြင့္လင္းျမင္သာေလးေတြေပါ့) တတ္ႏိုင္သမွ် ပြတ္သီးပြတ္သပ္လုပ္ၿပီး ဆရာေတာ္ကို ကာမဆႏၵေတြ ျဖစ္ေအာင္ ျမႇဴဆြယ္ခိုင္းထားသတဲ့ ။
ဆရာေတာ္ရဲ႕ အေျခအေနကို ဘုရင္က အတြင္းခန္းကေနေစာင့္ၾကည့္ေနသတဲ့ ။
ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္က 'အင္း ငါ့ကိုေတာ့ ဘုရင္က စမ္းေနၿပီ'ဆိုတာ သိတယ္ ။
ဆရာေတာ္က အပ်ိဳေတာ္ေတြ မေပၚ့တေပၚနဲ႔ ကပ္သမွ် ဆြမ္းေတြကို အားရပါးရ အမ်ားၾကီး ဘုဥ္းေပးၿပီး ဗိုက္တင္း သေယာင္နဲ ့ခါးပန္းႀကိဳး ကိုေျဖခ်လိုက္တယ္ ။ သင္းပိုင္ကိုလည္း ေလွ်ာ့ထားလိုက္တယ္ ။
လူလိုေျပာရင္ ထမင္းထိုင္စားေနရင္း ဗိုက္တင္းလို ့ ပုဆိုးကို ေျဖၿပီး ခြၽတ္ထားသလိုေပါ့ ။
ဆြမ္းစားအၿပီးမွာေတာ့ ေလွ်ာ့ထားတဲ့ ခါးပန္းႀကိဳးေရာ သင္းပိုင္ေရာ ျပန္မဝတ္ဘဲ ႐ုတ္တရက္ မတ္တပ္ထလိုက္တယ္ ။ ၿပီးေတာ့ ဗလာျဖစ္ေနတဲ့ ေအာက္ပိုင္းကို ဘယ္ညာ လႈပ္ရမ္းျပျပီး ေျပာလိုက္သတဲ့ ။
'ေဟ့ .. နင္တို႔လင္ ငလြင္ကို ေျပာလိုက္ ၊ ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳးမတို ့ဘယ္လိုျပျပ ပ႑ိတက ေတာ့ မ'ထ'ဘူး ဘုရာ့ လို ့ေျပာလိုက္ '
လို႔ေျပာၿပီး ပံုက်ေနတဲ့ သင္းပိုင္သကၤန္းေကာက္ဝတ္ၿပီး ေက်ာင္းျပန္ႂကြသြားသတဲ့ ။
( မင္းတုန္းမင္းရဲ႕ ငယ္မည္က ေမာင္လြင္၊ ဗန္ေမာ္ဆရာေတာ္ ဘြဲ႔က ႐ွင္ပ႑ိတ ပါ)
မူရင္း-ဦးလွဘူး